fsfe-website/documents/rms-fs-2006-03-09.nl.xhtml

2017 lines
95 KiB
HTML

<?xml version="1.0" encoding="utf-8" ?>
<html>
<head>
<title>Afschrift van Richard Stallman's toespraak over de Vrije Softwarebeweging, Zagreb
; 2006-03-09</title>
</head>
<body>
<h1>De Vrije Softwarebeweging en de toekomst van de Vrijheid; 9 maart 2006</h1>
<p>
Wat volgt is een afschrift van een toespraak door Richard Stallman op 9 maart 2006 in
Zagreb. De toespraak werd in het Engels gegeven.
</p>
<p>
Richard Stallman lanceerde het <a href="/documents/gnuproject.html">GNU project</a>
en de <a href="/documents/freesoftware.html">Free Software Foundation</a> in
1983. Stallman is voorzitter van de FSF, een zusterorganisatie van de FSFE.
</p>
<p>
Het originele (Engelse) afschrift van de toespraak werd gemaakt door
<a href="/about/oriordan/oriordan.html">Ciarán O'Riordan</a>. Door lid te worden van de
<a href="http://fellowship.fsfe.org/">Fellowship of FSFE</a> kan u soortgelijk werk
ondersteunen. U kan ons ook ondersteunen met <a href="/help/donate">donaties aan de
FSFE</a> en door anderen aan te moedigen dat ook te doen.
</p>
<p>
De geluidsopnamen van deze toespraken staan online:
</p>
<ul>
<li>
<a
href="http://mjesec.ffzg.hr/~dpavlin/stallman2006/free_software_movement_and_the_future_of_freedom_zagreb_09_march_2006.ogg">http://mjesec.ffzg.hr/~dpavlin/stallman2006/...
[lange filenaam].ogg</a>
</li>
</ul>
<h2>Verloop van de toespraak</h2>
<ul>
<li><a href="#what-is-free-software?">Wat is Vrije Software?</a></li>
<li><a href="#why-are-these-the-essential-freedoms?">Waarom zijn dit de essentiële
vrijheiden?</a></li>
<li><a href="#freedom-two">Vrijheid twee</a></li>
<li><a href="#freedom-zero">Vrijheid nul</a></li>
<li><a href="#freedom-one">Vrijheid een</a></li>
<li><a href="#freedom-three">Vrijheid drie</a></li>
<li><a href="#directly-funding-free-software-development">Rechtstreekse ondersteuning
van Vrije Softwareontwikkeling</a></li>
<li><a href="#comparing-free-and-proprietary-software">Vergelijking tussen Vrije en
propriëtaire software.</a></li>
<li><a href="#the-situation-in-1983">De situatie in 1983</a></li>
<li><a href="#choosing-the-unix-design">Kiezen voor het UNIX-ontwerp</a></li>
<li><a href="#the-name-gnu">De naam "GNU"</a></li>
<li><a href="#gnu-and-linux">GNU en Linux</a></li>
<li><a href="#software-freedom-needs-to-be-widely-understood">Software vrijheiden
moeten algemeen bekend raken</a></li>
<li><a href="#we-urgently-need-people-to-work-on-stage-2">We hebben dringend
mensen nodig die werk maken van "deel 2"</a></li>
<li><a href="#today-we-have-enemies">Vandaag hebben we vijanden</a></li>
<li><a href="#we-need-to-stop-wasting-our-market-power">Wij moeten ermee ophouden
onze macht over de markt te vergooien</a></li>
<li><a href="#treacherous-computing">Treacherous Computing</a></li>
<li><a href="#the-dmca-and-eucd-laws">De DMCA en EUCD wetgevingen</a></li>
<li><a href="#software-patents">Softwarepatenten</a></li>
<li><a href="#more-legislative-battles">Er komen nog juridische veldslagen</a></li>
<li><a href="#free-software-and-schools">Vrije Software en onderwijs</a></li>
<li><a href="#st-ignucias-and-the-church-of-emacs">St. IGNUcius en de kerk van Emacs
</a></li>
<li><a href="#q1">Vraag #1: Wat is uw mening over Mono?</a></li>
<li><a href="#q2">Vraag #2: Hoe denkt u over BSD-licenties?</a></li>
<li><a href="#q3">Vraag #3: Wat moeten we doen als mensen onze licenties overtreden?
</a></li>
<li><a href="#q4">Vraag #4: Het zou duidelijker vermeld moeten worden dat het
publiceren van aanpassingen niet verplicht is.</a></li>
<li><a href="#q5">Vraag #5: Bevat jouw halo propriëtaire software?</a></li>
<li><a href="#q6">Vraag #6: Wat is jouw mening over de Creative Commons licentie(s)?</a></li>
<li><a href="#q7">Vraag #7: Kent u een vrije cultuurorganisatie?</a></li>
<li><a href="#q8">Vraag #8: Moet Vrije Software niet duur zijn aangezien het zo
waardevol is?</a></li>
<li><a href="#links-for-further-reading">Links naar extra informatie</a></li>
</ul>
<h2>Het afschrift van de voordracht</h2>
<p>
<span id="what-is-free-software?">(<a href="#menu">menu</a>) [Sectie: Wat is Vrije
Software?]</span>
</p>
<p>
[00:03:10]
</p>
<p class="indent">
<span style="font-weight: bold;">Richard Stallman</span>: Wat is Vrije Software? Vrije
Software, is software die de vrijheden van zijn gebruikers respecteert. Software die u kan
gebruiken maar die uw vrijheden niet respecteert, wordt propriëtaire of niet-vrije
software genoemd.
</p>
<p class="indent">
Propriëtaire software houdt zijn gebruikers geïsoleerd en hulpeloos. Geïsoleerd omdat het
voor elke gebruiker verboden is om te delen met de anderen, en hulpeloos omdat de
gebruikers de broncode niet bezitten, waardoor ze niets kunnen veranderen, en zelfs niet
weten wat het programma echt allemaal doet.
</p>
<p class="indent">
Maar Vrije Software, wat naar het schijnt vertaald wordt als slobodni softver [in het
Kroatisch], is software die de vrijheden van zijn gebruikers respecteert. Wat bedoel ik
daarmee? Het volstaat niet dat men zegt: &quot;<span style="font-style: italic;">Ik ben
voor vrijheid</span>&quot;. Eén vraag is cruciaal: welke zijn de essentiële vrijheden die
iedereen moet hebben?
</p>
<p>
[00:04:27]
</p>
<p class="indent">
Er zijn vier essentiële vrijheden voor de gebruiker van een programma.
</p>
<ul>
<li>
Vrijheid nul, de vrijheid een programma te gebruiken zoals u zelf wil, voor om het even
welk doel.
</li>
<li>
Vrijheid één, de vrijheid om de broncode van een programma te bestuderen en te
veranderen als u dat wil.
</li>
<li>
Vrijheid twee, de vrijheid om uw buur te helpen. Dat is de vrijheid om kopieën te maken en
ze onder anderen te verdelen, als u dat wil.
</li>
<li>
Vrijheid drie, de vrijheid om de gemeenschap te helpen. Dat is de vrijheid om aangepaste
versies van een programma te verdelen en te publiceren, als u dat wil.
</li>
</ul>
<p class="indent">
Een programma dat deze vier vrijheden garandeert, is Vrije Software. Als één van deze
vrijheden niet substantieel aanwezig is - lees onvoldoende beschikbaar - dan is het
programma propriëtaire software, wat betekent dat het verdeeld wordt onder een
onethisch systeem en dus beter niet gebruikt wordt, en beter niet ontwikkeld was geweest.
</p>
<p>
[00:05:45]
</p>
<p class="indent">
Ik wil wel opmerken dat de meerderheid van de software, bijna alle software, noch vrij noch
propriëtair is. De meeste software is maatwerk, specifiek ontwikkeld voor één klant. Als
deze klant al deze vrijheden heeft, als de klant volledige rechten heeft over de software,
dan kan men dit strikt genomen Vrije Software noemen. Er is slechts één gebruiker en die
gebruiker is vrij. Er wordt geen gebruiker aan banden gelegd; niemand wordt verkeerd
behandeld. Vaak komen er nog wel andere ethische vragen in zo'n situatie. Er zijn vaak
ethische vragen in een mensenleven, maar in dit specifieke geval, wordt er eigenlijk geen
kwaad gedaan.
</p>
<p>
<span id="why-are-these-the-essential-freedoms?">(<a href="#menu">menu</a>)
[Sectie: Waarom zijn dit de essentiële vrijheden?]</span>
</p>
<p class="indent">
Waarom zijn deze vrijheden essentieel? Waarom definiëren we Vrije Software op
<span style="font-style: italic;">deze</span> manier?
</p>
<p>
<span id="freedom-two">(<a href="#menu">menu</a>) [Sectie: Vrijheid twee]</span>
</p>
<p class="indent">
Vrijheid twee is essentieel op fundamenteel ethische grond, opdat u een eerlijk, ethisch
leven kan leiden als lid van uw gemeenschap. Als u een programma gebruikt dat u
vrijheid twee niet geeft, loopt u steeds het risico op een moreel dilemma. Als één van je
vrienden vraagt: &quot;<span style="font-style: italic;">Dat is een leuk programma,
mag ik een een kopietje?</span>&quot;, heeft u de keuze tussen kwaad en kwaad. Eerste
kwaad: geef uw vriend een kopie en overtreed de licentie van het programma. Het andere
kwaad: u geeft uw vriend geen kopie en vervult dus de voorwaarden van de licentie.
</p>
<p class="indent">
Eens u in deze situatie verzeild raakt, moet u kiezen voor het minste kwaad. Het minste
kwaad is het geven van de kopie, en dus de licentie van het programma overtreden.
</p>
<p>
[gelach]
</p>
<p class="indent">
Maar waarom is dat het minste kwaad? We veronderstellen dat deze vriend een goed
mens is, die u steeds eerlijk behandeld heeft en dus uw medewerking verdient. We
kunnen dit veronderstellen want anders zou het gaan over een slecht mens, iemand
waarvan je liever niet hebt dat hij uw hulp vraagt. Dit is een makkelijk geval, u zegt
gewoon: &quot;<span style="font-style: italic;">Waarom zou ik u moeten helpen?
</span>&quot;. Het wordt dus pas moeilijk als deze persoon een goed mens is, die u en
anderen van nature wil helpen.
</p>
<p class="indent">
We weten dat de ontwikkelaar van het programma vrijwillig het solidariteitsprincipe van
uw gemeenschap heeft aangevallen, bewust probeert om u af te zonderen van de rest
van de wereld. Dus als u verplicht wordt om een slechte keuze te maken, kan u beter
kiezen voor het benadelen van iemand die het verdient, iemand die zelf ook kwaad doet.
Beter voor deze persoon te kiezen dan voor iemand die u geen kwaad doet.
</p>
<p class="indent">
Maar ook al kiest u voor het minste kwaad, dan nog is het geen goede keuze. Het is nooit
goed - toch niet helemaal - om een overeenkomst te sluiten en ze dan niet na te leven.
Het kan de juiste keuze zijn, maar dan nog is het geen goede keuze.
</p>
<p class="indent">
Op gebied van software is er maar één ding erger dan een niet-officiële kopie van een
propriëtair programma en dat is een officiële kopie van zo'n programma. Een officiële
kopie doet evenveel kwaad aan heel zijn gemeenschap van gebruikers, maar
daarenboven heeft de ontwikkelaar, de aanstoker van het kwaad, er ook nog voordeel bij.
</p>
<p class="indent">
Als u hier goed over nadenkt, het hoe en waarom van het dilemma goed begrijpt, beseft u
dat men ervoor moet zorgen nooit in dat dilemma verzeild te raken. Dat kan op twee
manieren. De eerste manier, die waarschijnlijk de voorkeur draagt van de propriëtaire
softwareontwikkelaars: zorg dat je geen vrienden hebt.
</p>
<p>
[gelach]
</p>
<p class="indent">
De andere: gebruik geen propriëtaire software.
</p>
<p>
[00:10:25]<br />
[00:11:25]
</p>
<p class="indent">
Als u geen propriëtaire software gebruikt, dan stelt u zichzelf nooit bloot aan dit dilemma.
Ik aanvaard alleen kopieën van Vrije Software. Als een vriend mij vraagt voor een kopie
van een programma, zal ik nooit voor de verscheurende keuze staan, en kan ik legaal een
kopie aan hem bezorgen. Als iemand bereid is mij een programma te bezorgen, dat mij
interessant lijkt, onder de voorwaarde dat ik dat niet kan delen met anderen, dan zeg ik
nee. Ik wil zo leven dat ik nergens beschaamd voor hoef te zijn.
</p>
<p class="indent">
De meest essentiële bronnen van om het even welke gemeenschap zijn niet haar
fysieke bezittingen, maar wel haar psycho-sociale waarden. Het is de geest van goede
wil; De behoefte om uw buren te helpen. Het is geen toeval dat de belangrijkste
godsdiensten deze waarden van goede wil al duizenden jaren actief promoten. Ze doen
dit omdat de kleinste toename van deze waarden, de levenskwaliteit voor iedereen
verbetert.
</p>
<p class="indent">
Welke besluiten moeten wij trekken als belangrijke sociale instituten zeggen dat delen
slecht is? Waar zijn ze mee bezig? Zij vergiftigen deze levensbelangrijke waarden, iets wat
geen enkele gemeenschap zich kan veroorloven. Geen enkele gemeenschap heeft een
teveel aan goede wil. Geen enkele gemeenschap kan het zich veroorloven deze waarden
te verspillen.
</p>
<p class="indent">
En wat betekent het als ze zeggen dat u een piraat bent als u uw buren helpt? Waar zijn ze
mee bezig? Ze vergelijken het helpen van uw buren, met het kapen van schepen. Deze
vergelijking is helemaal fout aangezien het aanvallen van schepen ronduit slecht is,
terwijl het helpen van je buren lovenswaardig is.
</p>
<p class="indent">
En wat betekent het als men zware straffen, zoals jarenlange gevangenisstraffen, oplegt
aan mensen die hun buren helpen? Hoeveel meer angst moet men ons nog aanjagen
voordat onze buren te bang worden om nog iets met ons te delen, of voordat jullie te
bang worden om nog iets met hen te delen.
</p>
<p>
[00:14:07]
</p>
<p class="indent">
Dit angstniveau, deze terreurcampagne, proberen de ontwikkelaars van niet-vrije software
op te leggen aan alle mensen over de hele wereld. Ik gebruik de term
&quot;<span style="font-style: italic;">terreurcampagne</span>, niet alleen om mijn
afkeur voor deze praktijk aan te tonen, maar ook omdat in minstens twee landen
ontwikkelaars van propriëtaire software al gedreigd hebben met verkrachting voor het
bezitten van illegale kopieën van propriëtaire software. Als men mensen begint te
bedreigen met verkrachting, is volgens mij het woord terreurcampagne gepast. Ik vind
dat wij deze terreurcampagne moeten stoppen. Wij mogen dit niet laten gebeuren.
</p>
<p>
[00:14:53]
</p>
<p class="indent">
Daarom bestaat vrijheid nummer twee, de vrijheid om uw buur te helpen. De vrijheid om
kopieën te maken en ze uit te delen aan anderen.
</p>
<p>
<span id="freedom-zero">(<a href="#menu">menu</a>) [Sectie: Vrijheid nul]</span>
</p>
<p class="indent">
Vrijheid nul is onmisbaar voor andere redenen. Het is de vrijheid om een programma te
gebruiken voor om het even welk doel u nuttig lijkt. Het kan u verrassen, maar er zijn
propriëtaire programma's die u zelfs deze minimale vrijheid niet gunnen. Sommige
programma's leggen beperkingen op voor hoe vaak u het gebruikt, of wanneer, of hoe,
of voor welke taken, of voor welk doel.
</p>
<p class="indent">
Op deze manier heeft u overduidelijk geen controle meer over uw eigen computer. Dus is
vrijheid nul onontbeerlijk om controle te krijgen over uw eigen computer, maar het volstaat
niet; je hebt dankzij vrijheid nul alleen nog maar de vrijheid om op uw eigen computer die
zaken te doen die de ontwikkelaar voor jou gekozen heeft.
</p>
<p>
<span id="freedom-one">(<a href="#menu">menu</a>) [Sectie: Vrijheid één]</span>
</p>
<p class="indent">
Wilt u echt controle over uw computer, dan moet u ook deze beslissingen aan de
ontwikkelaar onttrekken zodat u zelf deze keuzes kan maken. Daarvoor heeft u vrijheid
één nodig, de vrijheid om de broncode te bestuderen, en deze aan te passen zodat een
programma doet wat u wil. Als u deze vrijheid niet bezit, weet u nooit wat een programma
echt doet.
</p>
<p class="indent">
Vroeger werd me verteld dat Ceauşescu beslist had om alle telefoons zo te maken dat
men ze makkelijk kon afluisteren - vooral de regering kon dat makkelijk. Vandaag doen
propriëtaire ontwikkelaars iets soortgelijks. Veel niet-vrije programma's bevatten
kwaadaardige code, alleen ontwikkeld om het gedrag van de gebruiker te bespioneren,
zijn mogelijkheden te beperken en soms zelfs om hem kwaad te berokkenen.
</p>
<p class="indent">
Spionagecode is wijd verspreid. Een niet-vrij programma dat zijn gebruikers bespioneert
kennen jullie waarschijnlijk wel, het noemt Windows XP. Als een gebruiker van Windows XP,
en ik zeg bewust niet &quot;<span style="font-style: italic;">u</span>&quot; aangezien
jullie nooit zo'n programma zouden gebruiken, dus als een gebruiker van Windows XP
in zijn eigen bestanden zoekt naar een woord, verstuurt Windows een bericht waarin
staat naar welk woord je zocht. Dat is één van de spionagefuncties.
</p>
<p class="indent">
Wanneer Windows voorstelt om uw systeem te updaten, om de laatste veranderingen
te downloaden, verstuurt hij een lijst met al de software die op uw computer geïnstalleerd
is. Dat is een andere spionagefunctie.
</p>
<p class="indent">
Het is niet eenvoudig om deze spionagefuncties te ontdekken. Microsoft vertelt de
mensen namelijk niet dat ze op deze wijze bespioneerd zullen worden. Ze plaatsen
waarschijnlijk een zinnetje in hun licentie dat zegt: &quot;<span style="font-style: italic;">
U gaat ermee akkoord dat wij alle informatie verzamelen die nodig is voor watdanook blah
blah blah</span>&quot;. De gebruikers nemen meestal niet de tijd de hele licentie te
lezen, en diegenen die dat wel doen, worden er niet veel wijzer van.
</p>
<p class="indent">
Het zit zo, er is heel wat ingenieus onderzoek nodig geweest om de ontdekken dat
Windows de lijst van geïnstalleerde programma's doorstuuurt, aangezien het deze lijst
gecodeerd doorstuurt.
</p>
<p>
[00:18:45]
</p>
<p class="indent">
Het bespioneren van de gebruikers gebeurt niet alleen in Windows. Ook de Windows
Media Player bespiedt zijn gebruikers, dit programma volgt u op de voet en rapporteert
elke site die de gebruiker bekijkt.
</p>
<p class="indent">
Denk nu alstublieft niet dat deze slechte praktijken alleen bij Microsoft voorkomen. Microsoft
is slechts één van de vele ontwikkelaars van software die gebruikers onderwerpt.
Realplayer doet juist hetzelfde. Ook dit programma volgt de gebruiker op de voet en
rapporteert elke pagina die de bezoeker bekijkt.
</p>
<p class="indent">
En ook de Tivo doet hetzelfde. Deze Tivo is een interessante zaak aangezien veel Vrije
Softwaregemeenschappen de Tivo aanvankelijk blij onthaalden. De Tivo gebruikt
namelijk veel Vrije Software; er zit een GNU/Linux systeem in.
</p>
<p class="indent">
Dus mensen riepen &quot;<span style="font-style: italic;">Wow fantastisch! Zij gebruiken
onze software, zij genieten van ons werk, wij juichen dit toe.</span>&quot;. De Tivo bevat
spijtig genoeg ook niet-vrije software en bespioneert zijn gebruikers. Het rapporteert elk
programma waar de gebruiker naar kijkt.
</p>
<p class="indent">
Dit toont aan de we niet ver genoeg gaan, ons einddoel moet meer zijn dan juist het feit dat
ze Vrije Software gebruiken. We moeten als doel stellen dat ze geen niet-vrije software
gebruiken, dat wij geen niet-vrije software gebruiken. Als je uw vrijheid wil behouden, moet
u alle programma's verwerpen die deze vrijheid wegnemen en elk niet-vrij programma
ontneemt u uw vrijheden.
</p>
<p class="indent">
Als u een computer hebt die wat Vrije Software draait, gedeeltelijk op Vrije Software
draait, betekent dat niet dat deze computer uw vrijheid respecteert. Hij respecteert uw
vrijheid slechts gedeeltelijk.
</p>
<p>
[00:21:00]
</p>
<p class="indent">
Slechte praktijken gaan verder dan spionage. Er worden ook functies ingebouwd waardoor
de software weigert te werken. Waardoor programma's zeggen
&quot;<span style="font-style: italic;">Ik wil u dit bestand niet tonen, jij mag van mij geen
stuk van dit bestand copiëren, ik druk dit bestand niet af voor u, ik vind u niet leuk genoeg.
</span>&quot; Dit is ook bekend als DRM - Digital Restrictions Management, de
internationale functie om dienst te weigeren.
</p>
<p class="indent">
En er bestaan ook geheime ingangen. Enkele jaren geleden werd een niet-vrij programma
bevrijd, toen gebruikers de broncode bestudeerden, ontdekten ze dat er al jaren een
achterpoortje was ingebouwd.
</p>
<p class="indent">
Zolang het programma propriëtair was kon niemand dit ontdekken. Men kon niet zien dat
er een achterpoortje was. Pas toen het programma bevrijd werd, zagen ze het achterpoortje
en hebben ze dit natuurlijk onmiddellijk verwijderd.
</p>
<p class="indent">
Een propriëtair programma met zo'n achterpoortje waarvan u allicht al een hebt gehoord
heet Windows XP. Als Windows XP u een update voorstelt, kent Microsoft de identiteit van
de gebruiker en kan Microsoft hem een op maat gesneden update aanbieden. Wat
betekent dat? Het betekent dat de gebruiker volledig is onderworpen aan de wil van
Microsoft, zij kunnen met zijn systeem doen wat zij willen.
</p>
<p class="indent">
In 1999 heeft men in de Microsoft server software een achterpoortje ontdekt dat speciaal
voor de US National Security Agency gecreëerd werd. U kan niet-vrije software niet
vertrouwen. Niet-vrije software geeft de ontwikkelaars macht over de gebruikers. Deze
macht kan op veel manieren gebruikt worden tegen de gebruikers. Sommige ontwikkelaars
gebruiken deze macht, anderen niet. Zolang u geen slechte functies ontdekt in de software
weet u niet tot welke categorie een ontwikkelaar behoort. U kan nooit weten of zo'n
softwareontwikkelaar betrouwbaar is.
</p>
<p class="indent">
Laten we veronderstellen dat we nu praten over zo'n programma waarin de ontwikkelaars
geen boosaardige code verstopten - er bestaan namelijk nog ontwikkelaars, die oprecht
proberen een programma te schrijven dat ten dienste staat van de gebruikers.
</p>
<p class="indent">
Ook zij zijn maar mensen, ze maken dus fouten. Alle programmeurs maken fouten. Hun
code bevat 'bugs'. Een gebruiker van niet-vrije software is even hulpeloos tegen een
toevallig gemaakte fout als tegen bewust geschreven boosaardige code. De gebruiker
van niet-vrije software is de gevangene van zijn software.
</p>
<p>
[00:25:05]
</p>
<p class="indent">
Wij, ontwikkelaars van Vrije Software, zijn ook mensen. Ook wij maken fouten, en onze
programma's bevatten 'bugs'. Maar als onze software fouten of code bevat die
zaken doet die u niet bevallen, dan kan u dat herstellen, want wij respecteren uw vrijheid
om dat te herstellen, de vrijheid om de code te veranderen. Om het even wat wij schreven
en wat u niet bevalt, kan u veranderen omdat wij uw vrijheid om dit te doen respecteren.
</p>
<p class="indent">
Maar vrijheid één volstaat niet. Vrijheid één geeft u wel de vrijheid om zelf de code te
bestuderen en te veranderen als u dat wil. En toch is dat niet voldoende, er zijn namelijk
miljoenen computergebruikers wereldwijd die helemaal niet weten hoe ze moeten
programmeren. Zij kunnen deze vrijheid niet zelf uitoefenen. En ook voor programmeurs
zoals ik, volstaat deze vrijheid één niet, er is namelijk veel te veel software - te veel Vrije
Software. Niemand is in staat om alles te bestuderen, en de aanpassingen uit te voeren
die zij noodzakelijk achten.
</p>
<p class="indent">
Dit krijgt één mens nooit verwezenlijkt.
</p>
<p>
<span id="freedom-three">(<a href="#menu">menu</a>) [Sectie: Vrijheid drie]</span>
</p>
<p class="indent">
Samenwerking is de enige mogelijke manier om controle te krijgen over de software die
we gebruiken. Om dit mogelijk te maken hebben we vrijheid drie nodig, de vrijheid om uw
gemeenschap te helpen, de vrijheid om aangepaste versies van een programma te
publiceren of te verspreiden, als je dat wil.
</p>
<p class="indent">
Met deze vrijheid kunnen we samen controle krijgen over software. Vrije Software is
software die ontwikkeld wordt onder de democratische controle van haar gebruikers. Niet
in de strikte betekenis van democratie, waar iedereen een stem kan uitbrengen waarna
de software op de verkozen manier ontwikkeld wordt. Het is nog veel beter dan dat. Als
er een Vrije Softwareprogramma is, en veel mensen willen dat het in een bepaalde
richting evolueert, zal daar aan gewerkt worden en worden de verbeteringen
gepubliceerd. Het programma zal dan duidelijk in deze richting evolueren.
</p>
<p class="indent">
Als er nu slechts enkele mensen vooruitgang willen maken in een bepaalde richting, dan
kan dat, zij kunnen het programma laten evolueren in de door hen gekozen richting, maar
zullen beperkt worden door de hoeveelheid werk die anderen erin willen investeren. En
als de veranderingen de meeste gebruikers niet bevallen, zullen die hun eigen versie
blijven gebruiken. De belangrijkste versie zal evolueren in deze richting, maar anderen
die iets anders willen, zijn vrij het programma verder te ontwikkelen in de door hun
gekozen richting.
</p>
<p class="indent">
Als een miljoen mensen een bepaalde verandering willen in een Vrije Softwareprogramma,
bestaat de kans dat enkele duizenden daarvan de kennis hebben om dat ook uit te voeren.
Vroeg of laat zullen enkelen daarvan deze verandering uitwerken, en hun aangepaste
versie publiceren. Eén miljoen mensen zullen deze nieuwe versie gaan gebruiken. Alleen
programmeurs zijn in staat om van vrijheden één en drie gebruik te maken. Maar elke
gebruiker kan rechtstreeks gebruik maken van vrijheden nul en twee - de vrijheden om een
programma te gebruiken en te kopiëren - en ook niet-programmeurs kunnen
onrechtstreeks genieten van vrijheden één en drie. Zij kunnen deze vrijheden niet
rechtstreeks gebruiken, want daarvoor moet men kunnen programmeren, maar als
anderen hun vrijheden gebruiken, genieten de niet-programmeurs mee van de voordelen.
</p>
<p class="indent">
Dus deze vier vrijheden zijn essentieel voor alle gebruikers, ook voor de
niet-programmeurs, die een meerderheid vormen in de maatschappij.
</p>
<p>
<span
id="directly-funding-free-software-development">(<a href="#menu">menu</a>)
[Sectie: Rechtstreekse ondersteuning van Vrije Softwareontwikkeling]</span>
</p>
<p class="indent">
Veronderstel dat er slechts duizend gebruikers zijn die een bepaalde verandering willen in
in vrij programma, en veronderstel dat geen enkele van die duizend mensen weet hoe
men moet programmeren, dan nog kunnen zij gebruik maken van deze vrijheden. En wel
als volgt:
</p>
<p class="indent">
Eén van hen kan een bericht rondsturen en met anderen in contact komen, eens dat de
nodige contacten gelegd zijn, kunnen ze een organisatie opstarten.
</p>
<p>
[00:30:04]
</p>
<p class="indent">
De organisatie wordt opgericht om de nodige fondsen te werven om de verandering die
zij willen, te bewerkstelligen. De organisatie vraagt aan iedereen die lid wil worden 100
dollar. Dus als alle mensen, die deze verandering echt belangrijk vinden, lid worden van
deze organisatie, hebben ze 100000 dollar. Hiermee kunnen ze waarschijnlijk gedurende
één jaar, één of meerdere programmeurs inhuren die het programma aanzienlijk kunnen
wijzigen.
</p>
<p class="indent">
Als de verandering die ze willen eerder klein is, zouden ze het lidgeld kunnen beperken tot
tien dollar.
</p>
<p class="indent">
Om deze veranderingen te bewerkstelligen, moet de organisatie programmeurs betalen.
Dus moeten ze op zoek naar mensen om in te huren. Ze zullen aan enkele programmeurs
moeten vragen &quot;<span style="font-style: italic;">tegen wanneer kunnen jullie deze
veranderingen doorvoeren en hoeveel gaat dat ons kosten?</span>&quot; en ze kunnen
deze vragen ook aan andere programmeurs stellen, waarna ze een keuze kunnen maken.
</p>
<p class="indent">
Dit toont aan dat Vrije Software een vrije markt kan creëren voor allerlei vormen van
ondersteuning en diensten. Dit in tegenstelling met propriëtaire software waar de
ondersteuning meestal gemonopoliseerd wordt, aangezien alleen de ontwikkelaar toegang
heeft tot de broncode en in staat is om deze aan te passen. Gebruikers die iets veranderd
willen zien moeten gaan smeken bij de ontwikkelaar.&quot;<span
style="font-style: italic;">Willen jullie A.U.B de verandering die wij vragen doorvoeren?
</span>&quot;. Soms krijg je een antwoord van de ontwikkelaar: &quot;<span
style="font-style: italic;">Als u ons betaalt, zullen wij luisteren naar uw problemen
</span>&quot;. Als de gebruiker daarop ingaat, krijgt hij te horen:&quot;<span
style="font-style: italic;">Bedankt, binnen zes maanden is er een nieuwe versie van ons
programma. Koop deze versie en dan zal je zien hoe we uw problemen hebben opgelost
en kan je ook ontdekken welke nieuwe problemen we voor u creëerden.</span>&quot;.
</p>
<p>
[00:32:07]
</p>
<p class="indent">
Met Vrije Software heeft iedereen een kopie, en kan men de broncode bestuderen, alles
onder de knie krijgen, en ondersteuning aanbieden, in een vrije markt. Dus gebruikers die
echt goede ondersteuning willen kunnen in het algemeen betere ondersteuning verwachten
voor Vrije Software in een vrije markt, dan ze zouden kunnen krijgen in de gemonopoliseerde
markt van propriëtaire software.
</p>
<p class="indent">
Dit voorbeeld toont een paradox: als er tussen verschillende producten gekozen kan
worden om een bepaalde taak uit te voeren, spreken we meestal niet over een monopolie.
Maar als deze keuze er één is tussen propriëtaire softwarepakketten, is er toch sprake van
een monopolie, de arme gebruiker die voor het ene propriëtaire programma kiest, zit
achteraf met een monopolie voor de ondersteuning van dat programma. Kiest die arme
gebruiker voor het andere programma, krijgt hij ook een monopolie voor de ondersteuning
van dat programma. Er is geen mogelijkheid om aan dat monopolie te ontsnappen.
</p>
<p class="indent">
Dit voorbeeld toont het bredere principe. Het is fout om vrijheid gelijk te stellen met
&quot;<span style="font-style: italic;">een vrije keuze</span>&quot;. Vrijheid is veel
meer dan kunnen kiezen tussen enkele specifieke opties. Vrijheid is controle over uw eigen
leven. Als mensen hun analyse van vrijheid proberen te reduceren tot de vrijheid om te
kiezen, hebben ze het grootste deel van hun vrijheid al weggeworpen. Hetgeen dan
overblijft is slechts zo'n klein deel van vrijheid, zodat men makkelijk kan bewijzen dat vrijheid
eigenlijk niet zo belangrijk is. Deze definitie is dus vaak de eerste stap voor het valse
argument dat vrijheid niet zo belangrijk is.
</p>
<p class="indent">
Kunnen kiezen tussen verschillende propriëtaire softwarepakketten, is mogen kiezen wie
je meester wordt. Vrijheid betekent geen meester hebben.
</p>
<p>
[00:34:45]
</p>
<p class="indent">
Dus nu ik klaar ben met uit te leggen waarom vrijheid drie - de vrijheid om je gemeenschap
te helpen, de vrijheid om een aangepaste versie te verdelen of te publiceren - belangrijk is,
weten jullie waarom alle vier vrijheden noodzakelijk zijn. Als een programma deze vier
vrijheden heeft, is het Vrije Software, en dat betekent dat het programma in een ethisch
systeem verdeeld wordt. Als één van deze vrijheden wezenlijk ontbreekt, dan is het
programma propriëtaire software, wat betekent dat je het niet zou mogen gebruiken en dat
het helemaal niet ontwikkeld had moeten worden, toch niet op zo'n manier.
</p>
<p>
<span
id="comparing-free-and-proprietary-software">(<a href="#menu">menu</a>)
[Sectie: Vergelijking tussen Vrije en propriëtaire software</span>
</p>
<p class="indent">
Propriëtaire software ontwikkelen, is het ontwikkelen van verleidingen waarvoor mensen
hun vrijheid willen opgeven, en levert dus geen positieve bijdrage aan de gemeenschap.
Eén van die verkeerde vergelijkingen tussen Vrije Software en propriëtaire software, is de
vraag hoeveel vrije en propriëtaire software men kan ontwikkelen. Je kan dit vergelijken
met de volgende redenering: &quot;<span style="font-style: italic;">Is het beter dat we
wapens produceren of is het beter om huizen en eten te produceren? Laten we eens
bekijken hoeveel we van elk kunnen produceren. Hé, we kunnen veel meer wapens
produceren, dus maken we wapens.</span>&quot;
</p>
<p class="indent">
Dit is een verkeerde benadering voor deze vraag. Als mensen zich afvragen:
&quot;<span style="font-style: italic;">kunnen we nu meer propriëtaire software of meer
Vrije Software maken</span>&quot;, dan benaderen ze de vraag verkeerd. Het beste
wat je kan doen is Vrije Software maken, het op één na beste is geen software maken,
het slechtste wat je kan doen is propriëtaire software maken.
</p>
<p>
[00:36:52]
</p>
<p class="indent">
Ik ben voorstander van het principe om mensen te belonen die een positieve bijdrage
leveren aan de gemeenschap, en mensen op één of andere manier te bestraffen als ze
de gemeenschap schaden. Dit betekent dat mensen die nuttige Vrije Software ontwikkelen
het verdienen om beloond te worden, en mensen die aantrekkelijke propriëtaire software
ontwikkelen verdienen een bestraffing.
</p>
<p class="indent">
Alhoewel het goed is om te belonen en te bestraffen wat bijdraagt en schade toebrengt
aan de gemeenschap, kunnen we niet gewoon zeggen:
&quot;<span style="font-style: italic;">Ik doe om het even wat, als ik maar beloond wordt,
het is de verantwoordelijkheid van de gemeenschap dat ze alleen zaken beloont die een
positieve bijdrage aan de samenleving leveren</span>&quot;. Het is onze taak als
ethische wezens om goed te doen, ongeacht dat beloond wordt of niet. Daarom besliste ik
al lang geleden dat ik Vrije Software zou ontwikkelen ofwel geen software. Ik zal geen
lokaas ontwikkelen waarvoor mensen bereid zijn hun vrijheden op te geven. Dan deed ik
beter niets.
</p>
<p>
<span id="the-situation-in-1983">(<a href="#menu">menu</a>) [Sectie: De situatie in
1983]</span>
</p>
<p class="indent">
Ik kwam tot deze ethische inzichten in het jaar 1983. Toch min of meer, ik had de jaren
daarvoor natuurlijk al veel geleerd over deze problematiek. Maar het was in 1983 dat ik
besliste waarvan ik werk ging maken: mensen de kans geven om hun computer in alle
vrijheid te gebruiken als lid van een gemeenschap.
</p>
<p class="indent">
Hoe kon men dat verwezenlijken? In 1983, was het onmogelijk, de reden daarvoor is dat
computers niets doen zonder besturingssysteem, en in 1983 waren de besturingssystemen
van alle moderne computers propriëtair. Het werkte als volgt, de gebruiker moest een
"non-diclosure"-overeenkomst teken alleen al voor het bekomen van de uitvoerbare code.
De broncode was niet beschikbaar voor gewone gebruikers.
</p>
<p class="indent">
Het tweede dat een mens moest doen om een computergebruiker te worden, nadat hij
de computer zelf kocht, was expliciet de rest van zijn gemeenschap verraden. Hoe kon ik
dat verhelpen?
</p>
<p class="indent">
Ik was een enkeling die geloofde in een idee dat door de meeste mensen als belachelijk
extreem werd bekeken. Ik bezat geen politieke vaardigheden. Weinig faam - buiten het
wereldje van tekstverwerkingsontwikkelaars. Dus hoe kan ik iets veranderen? Ik dacht niet
dat het mogelijk was om besturen te overtuigen om hun wetten te veranderen, of om bedrijven
te overtuigen om hun handelswijzen te veranderen. Maar gelukkig was ik vrij sterk in één
ding, het ontwikkelen van software. In het bijzonder software voor besturingssystemen.
Toen ik deze inzichten kreeg, besefte ik dat ik het probleem kon oplossen, zonder iemand
anders te moeten overtuigen, door zelf een besturingssysteem te ontwikkelen dat vrij is.
Dan konden we daar allemaal naar overschakelen en verder leven in vrijheid. We hoefden
geen andere ontwikkelaars meer te overtuigen, we konden verder zonder hen. Als anderen
onze vrijheden niet respecteerden, dan gebruikten we hun software niet meer.
</p>
<p>
[00:40:52]
</p>
<p class="indent">
Ik had een manier ontdekt om politieke veranderingen te introduceren in de gemeenschap,
door middel van technische werkzaamheden. Toen ik me ervan bewust werd dat deze
werkwijze uitvoerbaar was, en dat ik de juiste vaardigheden had om dat werk uit te voeren,
besefte ik dat ik door de omstandigheden verkozen was om deze taak uit te voeren.
</p>
<p class="indent">
Het is alsof je iemand ziet verdrinken, het is niet Bush, en je kan zelf zwemmen ...
</p>
<p>
[gelach]
</p>
<p class="indent">
... dan is het je morele plicht om die persoon te redden. Ik kan niet zwemmen, maar voor de
taak die ik moest aanvatten was dat niet nodig, er moest veel software geschreven worden.
En daarvoor had ik wel de kwaliteiten. Dus besliste ik om een vrij besturingssysteem te
ontwikkelen, of, waarschijnlijk tengevolge van ouderdom, zou sterven tijdens de poging.
</p>
<p>
[gelach]
</p>
<p class="indent">
In de beginjaren had de Vrije Softwarebeweging die ik opstartte geen actieve vijanden. Er
waren veel mensen die niet met mijn analyse akkoord gingen, maar ze lachten met mij.
Niemand ondernam acties om ons te verhinderen een vrij besturingssysteem te
ontwikkelen. Het grootste obstakel was de enorme hoeveelheid werk, en niemand wist of
we ooit ons einddoel zouden bereiken. Maar wie vecht voor vrijheid, kan niet wachten tot
op het moment dat hij weet dat hij zal winnen. Als dat je strategie is, zal je kansen mislopen.
</p>
<p>
<span id="choosing-the-unix-design">(<a href="#menu">menu</a>) [Sectie: Kiezen voor
de UNIX structuur.]</span>
</p>
<p class="indent">
De ene keuze leidde me naar een andere keuze, de keuze voor een technische structuur.
Welk soort systeem zou ik maken? In de jaren tachtig van vorige eeuw waren er veel
computerarchitecturen en werden er ook geregeld nieuwe structuren voorgesteld. Ik
besefte dat het jaren zou duren om mijn besturingssysteem te ontwikkelen, en dat
computers er daartegen best wel heel anders zouden kunnen uitzien. Dus moest mijn
systeem makkelijk overdraagbaar zijn. Anders zou het verouderd zijn nog voor dat het
klaar was.
</p>
<p class="indent">
Voor zover ik wist, bestond er slechts één overdraagbaar besturingssysteem, en dat was
Unix. Dus besloot ik om het ontwerp van Unix te volgen. Ik vermoedde dat dit mij de
beste kans zou geven om een bruikbaar en overdraagbaar besturingssysteem te
ontwikkelen. Daarenboven was Unix een populair besturingssysteem, het zou nuttig
zijn om mijn systeem opwaarts compatibel te maken met Unix. Dat zou de overstap voor
de vele Unix-gebruikers veel makkelijker maken.
</p>
<p class="indent">
Dus ging ik ervoor, en dit had enkele interessante gevolgen. Je moet weten dat Unix
bestaat uit honderden verschillende gescheiden 'onderdelen', die met elkaar
communiceren via min of meer bekende interfaces. Ook de gebruikers communiceren
met deze onderdelen via zo'n interfaces.
</p>
<p class="indent">
Dus als je compatibel wil zijn met Unix, moet je je min of meer aan deze interfaces
houden, en elk onderdeel vervangen door een compatibel onderdeel. Het voordeel is
dat de belangrijkste ontwerpbeslissingen al genomen zijn. Aan elk onderdeel kan een
andere groep programmeurs werken, onafhankelijk van elkaar. Deze beslissing was dus
ook een goede oplossing voor één van de grootste problemen van elk groot
programmeerproject: zo'n grote groep mensen met elkaar laten communiceren.
</p>
<p>
[00:45:30]
</p>
<p class="indent">
Door mijn beslissing om compatibel met Unix te werken, wat belangrijk was om een
makkelijke overstap naar het besturingssysteem mogelijk te maken, had ik het project
al in veel kleine stukjes verdeeld, honderden stukjes.
</p>
<p>
<span id="the-name-gnu">(<a href="#menu">menu</a>) [Sectie: De naam "GNU"]
</span>
</p>
<p class="indent">
Het enige dat nog ontbrak om van start te gaan was een naam. In de gemeenschap van
programmeurs die software deelden in de jaren zeventig, een groep die mij leerde dat
Vrije Software een goede en ethische levensvisie was, programmeerden we voor ons
plezier.
</p>
<p class="indent">
Velen onder ons waren studenten, en veel anderen werden betaald voor hun werk, maar
dat was minder belangrijk. De belangrijkste reden waarom we programmeerden, was
voor het ongelooflijk fascinerend plezier dat we beleefden. Aangezien we ons werk als
een vrolijke, plezierige bezigheid beschouwden, hadden we ook veel taken zo
ingekleed dat ze leuk werden. Een voorbeeld hiervan is de manier waarop we onze
projecten benoemden, we gebruikten vaak grappige of zelfs wat "stoute" namen. Zo was
er een heel specifieke gewoonte om programma's die geïnspireerd waren op bestaande
programma's - eventueel zelfs compatibel met dat programma -, een naam te geven
die een recursief acroniem is van de naam van het bestaande programma, met als
boodschap dat dit programma niet het andere is. Het is een grappige manier om naar het
originele programma te verwijzen, en is voor velen een bron van inspiratie gebleken.
</p>
<p>
[00:47:32]
</p>
<p class="indent">
In 1975 bijvoorbeeld, ontwierp ik de eerste Emacs teksteditor, een teksteditor waarvoor
je zelf uitbreidingen kon programmeren. Je kon de editor zelfs herprogrammeren terwijl
je ermee aan het werk was. Dit was zo'n aantrekkelijk programma dat het wel dertig keer
nagemaakt werd. Enkele van de namen die voor deze programma's gebruikt werden
zijn &quot;<span style="font-style: italic;">something Emacs</span>&quot;, maar er
was ook Sine, voor Sine Is Not Emacs, en Fine, voor Fine Is Not Emacs, en
Eine, voor Eine Is Not Emacs. En Mince, voor Mince Is Not Complete Emacs, en de
tweede versie van Eine noemde men Zwei, voor Zwei Was Eine Initially.
</p>
<p class="indent">
Men kon zich wel amuseren met deze recursieve acroniemen. Bij gebrek aan een beter
idee zocht ik naar een recursief acroniem voor iets- is not Unix. Ik probeerde alle
zesentwintig mogelijkheden, maar geen enkel acroniem vormde een bestaand Engels
woord, en als het niet ook iets anders betekende, was het ook niet grappig. Wat moest
ik doen? Ik dacht eraan om alles wat samen te trekken zodat ik een recursief acroniem
van drie letters kon vormen.
</p>
<p class="indent">
Ik probeerde elke letter, ANU, BNU, CNU, DNU, ENU, FNU, GNU! Ah, gnu was het
grappigste woord in de Engelse taal. Ik had een intelligente, betekenisvolle,
specifieke reden om iets gnu te noemen, en kon er dan ook niet aan weerstaan.
</p>
<p>
[00:49:21]
</p>
<p class="indent">
Waarom het woord gnu in zoveel woordspelingen gebruikt wordt? Omdat het volgens
het woordenboek moet uitgesproken worden als
&quot;<span style="font-style: italic;">noe</span>&quot;. De
&quot;<span style="font-style: italic;">g</span>&quot; wordt niet uitgesproken. Velen
komen dan ook in de verleiding om gnu te zeggen in plaat van
&quot;<span style="font-style: italic;">new</span>&quot;, tenminste voor mensen die
houden van woordspelingen. In mijn kinderjaren bestond er zelfs een grappig liedje dat
gebaseerd was op het woord gnu. Aangezien het woord gnu al met zoveel vrolijke
zaken geassocieerd werd, was het de best mogelijke naam die je aan iets kon geven.
</p>
<p class="indent">
Pas op! Als u het gebruikt als naam voor ons besturingssysteem, volg dan niet het
woordenboek. Als u praat over het &quot;<span style="font-style: italic;">new
</span>&quot; besturingssysteem zal je veel mensen in verwarring brengen - aangezien
we er nu al 23 jaar aan werken kan je het moeilijk nieuw noemen. Wij noemen het nog steeds
&quot;<span style="font-style: italic;">gnu</span>&quot; [met twee medeklinkers,
zoals &quot;<span style="font-style: italic;">canoe</span>&quot;], ongeacht het groot
aantal mensen die het verkeerdelijk uitspreken als
<span style="font-style: italic;">Linux</span>&quot;.
</p>
<p class="indent">
Hoe is deze fout kunnen gebeuren?
</p>
<p>
<span id="gnu-and-linux">(<a href="#menu">menu</a>) [Sectie: GNU en Linux]</span>
</p>
<p class="indent">
Tijdens de jaren tachtig ontwierpen we één na één stukken van het GNU-systeem. In het
begin wat langzaam aangezien ik samen met nog één andere persoon het
programmeerwerk deed. Het doel was natuurlijk niet om een door mij geschreven
systeem te ontwikkelen, wel om zo snel mogelijk een Vrije Softwarebesturingssysteem te
hebben. Ik deed dan ook zo hard als ik kon mijn best om andere personen te engageren.
Al in 1983, nog voor ik iets geschreven had, begon ik al anderen uit te nodigen om mee te
doen. Jaar na jaar werden meer mensen lid, en begonnen ze ook bij te dragen aan GNU.
</p>
<p>
[00:51:23]
</p>
<p class="indent">
Rond 1990 hadden we bijna alle stukken, maar er ontbrak nog één groot essentieel
onderdeel, en dat was de kernel. In 1990 nam de Free Software Foundation - die ik
eind 1985 oprichtte om geld in te zamelen om de vooruitgang van Vrije Software te
stimuleren - iemand in dienst om deze kernel te ontwikkelen. Ik koos een design voor
deze kernel en verder was ik niet betrokken bij het proces. Ik schreef het niet. Ik koos
voor een ontwerp waarvan ik dacht dat die ons het snelst aan een kernel zou helpen.
Ik had namelijk een microkernel gevonden, die dankzij staatssteun ontworpen was in een
universiteit. Ik dacht dat we dat als basis konden gebruiken en daar bovenop een reeks
gebruikerprogramma's programmeren die elk specifieke kerneltaken konden uitvoeren.
Deze programma's communiceren via berichten, een service geleverd door de
microkernel.
</p>
<p class="indent">
Dit was in 1990 volgens veel mensen de meest zuivere manier om een kernel te
ontwerpen. Het heeft veel jaren geduurd om deze kernel aan de praat te krijgen, en hij
werkt nog steeds niet zoals het moet. Blijkbaar zitten er fundamentele fouten in het
ontwerp, fouten waar in 1990 niemand aan gedacht had.
</p>
<p class="indent">
Gelukkig hebben we er niet op moeten wachten. In 1991 begon een Finse student aan
het maken van een klassieke enkelvoudige kernel, die hij al op minder dan een jaar
aan de praat kreeg. Deze kernel werd &quot;<span style="font-style: italic;">Linux
</span>&quot; genoemd. Aanvankelijk was dit geen Vrije Software, maar in 1992
veranderde hij de licentie en bracht ze onder een Vrije Softwarelicentie, meer bepaald de
GNU General Public Licence, die ik had geschreven als licentie voor de onderdelen van
GNU die wij aan het ontwikkelen waren.
</p>
<p class="indent">
Dus alhoewel linux niet ontworpen is voor het GNU-project, was het vanaf 1992 wel
Vrije Software en vormden het bijna volledige GNU-systeem en de linix kernel samen een
volledig systeem. Een systeem dat je zelfs in een PC kan installeren. Zo was het voor het
eerst mogelijk om in volledige vrijheid een PC te gebruiken. Het doel dat we ons in 1984
stelden, was bereikt.
</p>
<p class="indent">
De ontwikkeling van Linux was een zeer belangrijke bijdrage aan de Vrije
Softwaregemeenschap. Dit was de stap die nodig was om ons over de finish te krijgen.
Voorheen hadden we veel nuttige programma's die mensen konden gebruiken in een
niet-vrij besturingssysteem. Dankzij het laatste ontbrekende stukje hadden we
een volledig vrije alternatief voor de niet-vrij besturingssystemen.
</p>
<p>
[00:55:16]
</p>
<p class="indent">
Maar! Het misverstand dat Linux het volledige systeem was, dat het volledig ontwikkeld
werd door die Finse student in 1991 is heel erg schadelijk geweest voor de Vrije
Softwaregemeenschap. Het verbrak de band tussen onze software en onze filosofie.
</p>
<p class="indent">
Voor die tijd, was er geen volledig vrij besturingssysteem, maar waren er wel veel
belangrijke delen ervan. Mensen installeerden zo bovenop niet-vrije besturingssystemen,
niet alleen omdat ze vrij waren, maar ook omdat ze meestal beter waren. Als mensen
deze programma's gebruikten, waren ze er zich heel goed van bewust dat ze
GNU-programma's gebruikten. Deze mensen beschouwden zichzelf als fans of
supporters van GNU. Als deze mensen artikelen lazen die bij sommige pakketten werden
meegeleverd, met meer uitleg over de filosofie achter Vrije Software, dezelfde filosofie
waarover ik hier vandaag vertel, dan dachten deze gebruikers:
&quot;<span style="font-style: italic;">Ah, dat is de filosofie achter GNU, en GNU
bevalt mij wel, laat ik er eens iets over lezen.</span>&quot; Dit betekende nog niet dat
ze ons gelijk gaven, maar zo raakten ze tenminste vertrouwd met onze argumenten. We
kregen een kans om hen te overtuigen, en eens overtuigd zouden ze ook de motivatie
voelen om mee te werken aan Vrije Software, om mee te werken aan GNU. De software
verspreidde de filosofie, en de filosofie hielp de software om te groeien.
</p>
<p class="indent">
Van zodra mensen min of meer het volledige GNU-systeem gingen gebruiken, en ze
dachten dat het linux was, bracht het gebruik van GNU-systemen de mensen niet langer
in contact met onze filosofie - datgene waar ik vandaag over praat, de filosofie van de
Vrije Softwaregemeenschap -, integendeel, het bracht de mensen in contact met de
filosofie van de ontwikkelaar van Linux.
</p>
<p class="indent">
Hij is nooit akkoord gegaan met de idealen van de Vrije Softwaregemeenschap. Om juist
te zijn, hij noemt zichzelf liefst apolitiek.
</p>
<p>
[00:57:44]
</p>
<p class="indent">
Maar, zoals vaak bij mensen die beweren apolitiek te zijn, hebben ook zij vaak een
specifieke zienswijze die ze willen uitdragen. In dit geval is het de visie dat ontwikkelaars
de volledige macht moeten hebben, ontwikkelaars beslissen of je al dan niet je
vrijheden hebt, en beschouwen het altijd fout als je tegen de wil van de ontwikkelaar ingaat.
Ze bedoelen, het is altijd fout om een softwarelicentie te overtreden. Deze zienswijze heeft
hij in het verleden verkondigd.
</p>
<p class="indent">
En als mensen denken dat het hele systeem zijn werk is, zijn ze ook geneigd hem als
voorbeeld te nemen voor ethische vraagstukken. We moeten nu vaststellen dat we in de
ongemakkelijke positie zitten waar een systeem dat voor een groot deel ons werk is,
mensen een richting instuurt die helemaal tegengesteld is aan de onze, omdat de
ontwikkeling van het systeem aan iemand anders wordt toegeschreven. Dat is de reden
waarom ik zo vaak op dit thema terugkom. Daarom vraag ik jullie om het systeem
GNU+Linux of GNU/Linux te noemen. Noem het alstublieft niet Linux. Het is niet alleen
oneerlijk tegenover de belangrijkste ontwikkelaars van het systeem, maar het stimuleert
de mensen ook om niet langer na te denken over hun vrijheid.
</p>
<p class="indent">
En dat is een gevaarlijke ontwikkeling, want de geschiedenis heeft ons geleerd dat vrijheid
nooit een gegarandeerd recht is. En we moeten niet eens zo ver terugkijken in de
geschiedenis. Kijk maar naar de toestand in de Verenigde Staten, daar hebben mensen de
laatste jaren hun vrijheid verloren. Het leven biedt je heel veel kansen om je vrijheid te
verliezen. Iemand zegt: &quot;<span style="font-style: italic;">
Schenk mij uw vrijheid en ik geef jou ... of dat ... en ik bescherm je ... en dan zorg ik voor
jou</span>&quot; of wat dan ook. Als je uw vrijheid niet koestert, als je ze niet heel
sterk koestert, dan verlies je ze. Een dwaas en zijn vrijheid worden vlug gescheiden.
</p>
<p>
<span
id="software-freedom-needs-to-be-widely-understood">(<a href="#menu">menu</a>)
[Sectie: Software vrijheden moeten algemeen bekend raken]</span>
</p>
<p class="indent">
Als mensen hun vrijheid willen verdedigen, moeten ze hun vrijheid naar waarde weten te
schatten, men moet ze appreciëren. En om mensen hun vrijheid naar waarde te laten
schatten en ze te appreciëren, moeten ze eerst weten wat dat inhoudt. In andere aspecten
van het leven heeft bijna iedereen al gehoord over mensenrechten. Dit betekent niet dat
dat het makkelijk is om deze te verdedigen, maar we moeten tenminste niet beginnen met
iedereen uit te leggen waar het over gaat. We moeten aan niemand gaan uitleggen wat
persvrijheid is omdat ze er nog nooit over gehoord hebben. De persvrijheid is over de
eeuwen heen gegroeid en over de hele wereld verspreid.
</p>
<p class="indent">
Maar computers zijn nieuw. Het is pas de laatste tien jaar dat een groot deel van de
mensen, vooral in rijke landen, computers gebruiken. En computers zijn pas enkele
decennia in gebruik. Dus de ideeën over wat mensenrechten betekenen voor software zijn
pas in ontwikkeling. De Vrije Softwarebewegingen stellen dat er vier essentiële
mensenrechten zijn voor gebruikers van software. Dit zijn nieuwe ideeën. De meeste
mensen die software gebruiken, hebben nooit nagedacht over welke mensenrechten op hen
van toepassing zijn. Ze hebben gewoon aanvaard wat hen werd verteld. De mensenrechten
waarop een softwaregebruiker recht heeft zijn: Helemaal geen!
</p>
<p class="indent">
Dat is wat propriëtaire ontwikkelaars hen gunnen. En iedereen aanvaardt deze houding. Zo
hebben ze het gespeeld, en niemand is ooit opgestaan om te verkondigen dat er ook een
andere visie mogelijk is.
</p>
<p class="indent">
Dus wij moeten effectief starten bij stap één, mensen vertellen wat het voor een
softwaregebruiker betekent om vrijheid te hebben. En dan moeten we hopen dat mensen
deze vrijheden voldoende naar waarde weten te schatten, zodat ze mee willen helpen
om ons vrij te houden. De toekomst van onze gemeenschap zal meer afhangen van de
waarde die we zelf hechten aan onze vrijheid, dan van enig ander aspect.
</p>
<p>
[01:03:27]
</p>
<p class="indent">
En daarom is het zo belangrijk om de mensen vandaag de idealen van de Vrije
Softwarebeweging bij te brengen. Het is niet voldoende de mensen te leren om Vrij
Software te gebruiken. Natuurlijk hoop ik dat ze vrije software gaan gebruiken, het zou
zonde zjin moesten ze niet-vrije, gebruiker onderwerpende, software gebruiken. Maar alleen
maar Vrije Software gebruiken is niet voldoende als we blijvend vrijheid willen hebben voor
jaren. Als we morgen alle computergebruikers hun vrijheid geven, maar we leren
hen niet welke vrijheden dat zijn, dan zijn velen onder hen binnen vijf jaar deze vrijheden
weer kwijt. Iemand zou tegen hen komen zeggen: &quot;<span style="font-style:
italic;">Ik heb een leuk programma dat de zaken sterk zal vergemakkelijken, wil je het
graag hebben? Je moet me wel beloven het aan niemand door te geven en je mag niet
zien hoe het allemaal werkt, maar het is echt een goed programma, wil jij dat niet hebben?
</span>&quot;
</p>
<p class="indent">
Een persoon die niet geleerd heeft dat hier iets niet klopt zal misschien geneigd zijn ja te
zeggen. En dat zou betekenen dat haar vrijheden deels verdwenen zijn. Dus het volstaat
duidelijk niet om mensen hun vrijheid te geven. We moeten de mensen ook leren deze
vrijheden te erkennen, ze moeten de waarde ervan kennen, zodat ze hun vrijheid kunnen
verdedigen en ze niet opnieuw afstaan. Dat moeten we verwezenlijken als we niet alleen
morgen maar definitief vrijheid willen.
</p>
<p>
<span
id="we-urgently-need-people-to-work-on-stage-2">(<a href="#menu">menu</a>)
[Sectie: We hebben dringend mensen nodig die werk maken van "deel 2"]</span>
</p>
<p class="indent">
Veel mensen denken dat we dit probleem in twee fasen moeten oplossen. Ze vinden dat
we mensen eerst moeten leren werken met Vrije Software, en eens ze er gebruik van
maken kunnen we hen leren om de vrijheid die ze hebben te appreciëren.
</p>
<p class="indent">
Alhoewel dit een oplossing is die zou kunnen werken, indien men er werk van maakt, komt
het voorstel er meestal op neer dat men volop werk maakt van fase één. Ik heb moeten
inzien dat deze tweeledige aanpak eigenlijk een excuus is om aan fase één te kunnen
werken terwijl men fase twee vergeet. Fase twee is nu juist waar ik aan werk. Dus als u echt
gelooft een een tweeledige oplossing, sluit u dan bij mij aan en maak werk van fase twee.
Het is echt een probleem dat een groot deel van onze gemeenschap werk maakt van deel
één, en praat over de grote praktische voordelen, terwijl men het deel over de vrijheid
verwaarloost. Het is al zover gekomen dat sommige mensen jarenlang een GNU/Linux
systeem gebruiken, voordat iemand hen iets vertelt over vrijheid, het wordt bijna helemaal
vergeten. Met andere woorden, onze gemeenschap is niet bezig met hun streefdoel voor
vrijheid te vergeten, ze zijn het al bijna volledig vergeten. Het is zover gekomen dat we
de mensen uit onze eigen gemeenschap opnieuw moeten leren
waar de vrijheid om draait, terwijl het verkrijgen van die vrijheid juist de reden was waarom
we deze gemeenschap hebben opgebouwd.
</p>
<p class="indent">
Op één na alle besturingssystemen zijn ontwikkeld voor commerciële of technische
redenen. GNU werd ontwikkeld in het belang van de vrijheid. De gebruikers moeten dit
beseffen. En ik vraag jullie om mij te helpen om dit aan anderen te leren. Dat is de reden
waarom ik mezelf verplicht om deze ideeën over vrijheid verder te verspreiden. Er zijn al
meer dan één miljoen mensen die bijdragen leveren aan Vrije Software. De gemeenschap
heeft mij als programmeur eigenlijk niet echt meer nodig, ik word trouwens ook al wat
ouder, waardoor ik er allicht al minder goed in ben dan vroeger. Maar er zijn geen miljoen
mensen bezig met de waarden van die vrijheid aan anderen aan te leren, in het bijzonder
het belang van de vrijheid om in een gemeenschap samen te kunnen werken. Hiervoor
zoeken we dus heel dringend meer mensen.
</p>
<p>
[01:08:19]
</p>
<p>
<span id="today-we-have-enemies">(<a href="#menu">menu</a>) [Sectie: Vandaag
hebben we vijanden]</span>
</p>
<p class="indent">
Vooral omdat we tegenwoordig iets hebben wat we vroeger nooit hadden: vijanden. Sterke
vijanden. Rijke bedrijven die denken dat zij de wereld moeten beheersen, en daar ook bijna
in slagen.
</p>
<p class="indent">
Tegenwoordig worden we ook sterk tegengewerkt. Zo komen harwareproducten
tegenwoordig zonder technische specificaties.
</p>
<p class="indent">
Toen ik aan GNU begon te schrijven, in 1984, gebeurde dat nooit. Zoiets kon men zich
bijna niet voorstellen. Het was maar normaal dat wie een computer kocht, ook een
handleiding kreeg, die precies omschreef hoe elk onderdeel van de computer
functioneerde. Hoe zou men aan iemand een computer kunnen verkopen, zonder dat hem
werd verteld hoe hij die moest gebruiken.
</p>
<p class="indent">
Maar vandaag houden sommige hardwarefabrikanten er andere principes op na. En het
is moeilijk om een vrije driver te schrijven voor een input-output device als je niet weet welke
commando's je moet geven. De fabrikanten zeggen: &quot;
<span style="font-style: italic;">oh, geen probleem, wij ondersteunen linux</span>&quot;.
Ze noemen het systeem linux. Ze geven je een driver en zeggen je: &quot;
<span style="font-style: italic;">Gebruik gewoon deze driver</span>&quot;.Het enige
probleem is dat het geen Vrije Software is. Het is een binair bestand. Je kan het niet
veranderen. Je kan niet bestuderen hoe het werkt. Dat is dus niet aanvaardbaar.
</p>
<p class="indent">
Onze taak is dus tweeledig, langs de ene kant moeten we door "reverse engineering"
proberen te achterhalen hoe we vrije drivers kunnen maken. Langs de andere kant moeten
we deze bedrijven onder druk zetten om met ons samen te werken.
</p>
<p class="indent">
Zodat we Vrije Software kunnen maken die echt gebruik maakt van de hardware van de
computer. Deze computer heeft een modem die niet werkt. Het is een gemiste-modem.
De echte term die men voor deze modems gebruikt is &quot;
<span style="font-style: italic;">winmodem</span>&quot;, maar ik wil nooit naar
Microsoft Windows verwijzen als een 'win'naar, want dat is een veel te positieve term. Dus
noem ik het een gemiste modem.
</p>
<p class="indent">
Het zijn modems die alleen onder Windows werken omdat ze een deel van hun werk door
software op de computer laten doen, en wij weten niet wat die software verondersteld
wordt te doen, volgens mij zijn bepaalde aspecten ervan trouwens gepatenteerd.
</p>
<p>
[01:11:16]
</p>
<p class="indent">
Mij wordt verteld dat sommige van deze gemiste-modems tegenwoordig ondersteund
worden met Vrije Software. Ik ken de juiste details niet. Vandaag is er ook geen enkele
3D versnelde videochip die werkt onder Vrije Software, omdat de juiste specificaties van
die chips geheim zijn.
</p>
<p>
<span
id="we-need-to-stop-wasting-our-market-power">(<a href="#menu">menu</a>)
[Sectie: Wij moeten ermee ophouden onze macht over de markt te vergooien]</span>
</p>
<p class="indent">
Wij zitten in een tijdperk waar onze gemeenschap een zeer grote macht zou kunnen
uitoefenen. Er zijn tientallen miljoenen gebruikers, als we ons organiseren, als wij allen samen
tegen één bedrijf zeggen:&quot;<span style="font-style: italic;">Wij gaan uw producten
boycotten totdat u met ons gaat samenwerken, en als je met ons samenwerkt, dan
kopen wij allemaal uw producten en gaan we uw concurrent boycotten</span>&quot;.
</p>
<p class="indent">
Wij zouden ervoor kunnen zorgen dat ze ons fair gaan behandelen. Maar we zijn niet goed
georganiseerd, en de meeste mensen in onze gemeenschap hebben nog nooit gehoord
over de ethische aspecten die bij onze vrijheid horen. Dus vergooien we onze macht over
de markt.
</p>
<p class="indent">
En de problemen zullen nog groter worden. Door een samenzwering van enkele grote
bedrijven, is men een poging aan het ondernemen om het ontwerp van de computers in
de toekomst te veranderen, zodat het voor Vrije Software onmogelijk wordt om nog langer
bepaalde belangrijke taken met een computer uit te voeren.
</p>
<p>
[01:13:05]
</p>
<p>
<span id="treacherous-computing">(<a href="#menu">menu</a>) [Sectie: Bedrieglijk
computeren]</span>
</p>
<p class="indent">
Deze term wordt door hen &quot;<span style="font-style: italic;">Trusted Computing
</span>&quot; (vertrouwelijk computeren) genoemd, wij noemen het
&quot;<span style="font-style: italic;">Treacherous Computing</span>&quot;
(bedrieglijk computeren). Het is hun bedoeling om ervoor te zorgen dat zij zeker zijn dat
een computer onder hun controle staat, in plaats van onder de jouwe. Vanuit hun standpunt
is dit zeker een te vertrouwen computer, maar vanuit je eigen standpunt is het een
niet te vertrouwen situatie, het is bedrog. Dus hoe je deze nieuwe ontwikkeling noemt, hangt
alleen af van je eigen positie.
</p>
<p class="indent">
Ik sta aan de kant van de gebruiker die in staat moet zijn om volledige controle te hebben
over zijn computer. Dus voor mij is dit bedrieglijk computeren. Het is een heel gevaarlijk
plan, en we weten nog niet precies hoe we dat moeten tegenhouden. We kunnen er alleen
maar tegen blijven vechten, en hopen dat hun plan ergens volledig de mist ingaat, want
soms kunnen zaken erg verkeerd lopen.
</p>
<p>
<span id="the-dmca-and-eucd-laws">(<a href="#menu">menu</a>) [Sectie: De DMCA
en de EUCD wetgeving]</span>
</p>
<p class="indent">
En dan zijn er ook nog wetten die gestemd worden om sommige Vrije Software te
verbieden. In de Verenigde Staten bijvoorbeeld, bestaan er zo al twee wetten. Eén ervan
is de Digital Millennium Copyright Act, die er in praktijk toe leidt dat uitgevers hun eigen
auteursrechtwetgeving kunnen schrijven.
</p>
<p class="indent">
Het principe is dat als uitgevers iets in gecodeerde vorm verspreiden, of op enig andere
manier zo ontwikkeld hebben dat de rechten van de gebruiker beperkt werden, dan is alles
wat die gebruiker helpt om zijn vrijheden te herwinnen, illegaal. DVD's werden bijvoorbeeld
op zo'n manier ontworpen dat ze gebruikers beperkten. Het videobestand op zo'n DVD is
opgeslagen in gecodeerde vorm. En oorspronkelijk werd deze codering geheim gehouden
om te verhinderen dat er Vrije Software geschreven zou worden om naar DVD's te kijken.
Maar men ontdekte al snel hoe het werkte, en enkele mensen schreven een vrij programma
om naar DVD's te kijken. Dit programma is nu dus gecensureerd in de VS. De Verenigde
Staten censureren software! Dus als jij in de Verenigde Staten bent, wat ik zeer spijtig zou
vinden voor u aangezien u, zeker als buitenlander, maar een heel beperkt recht hebt op
de meest fundamentele mensenrechten, is er één recht dat men u niet zal afnemen: als u
een DVD koopt, heeft u ook het recht om die te bekijken. Maar Vrije Software verdelen
ernaar te kijken is illegaal. Zelfs mensen doorverwijzen naar plaatsen buiten
de VS waar ze deze software kunnen vinden is illegaal.
</p>
<p class="indent">
Een echt Orwelliaanse censuur.
</p>
<p>
[01:16:36]
</p>
<p class="indent">
En tot mijn grote spijt moet ik erop wijzen dat de Europese Unie een soortgelijke richtlijn
heeft aangenomen. Het gaat niet even ver. Het verbiedt alleen de commerciële verspreiding
van zo'n software. Al moet ik nu eigenlijk verraden dat ongeveer elk land, mogelijks zelfs
elk land, dat deze richtlijn al heeft omgezet, verder is gegaan dan nodig. Ze maakten hun
wetgeving strenger dan voorgeschreven door de richtlijn. Ze kozen de zijde van enkele
gigantisch grote bedrijven ten nadele van hun eigen burgers. Dit geeft een blik op de
manier waarop onze democratische rechten beperkt worden door de Europese Unie, en
hoe slecht democratie er wereldwijd aan toe is. Een regering van de burgers, verkozen
door de burgers en die werkt voor haar burgers zou nooit dergelijke beperkingen
aanvaarden. Zo'n regering zou nooit miljoenen van haar eigen burgers criminaliseren ten
behoeve van grote, vaak buitenlandse bedrijven. Men vraagt zich af: Voor wie werken deze
regeringen eigenlijk? Vertegenwoordigen zij nog hun eigen mensen, of het zijn het
marionetten van hogere machten?
</p>
<p class="indent">
Deze wetgeving heeft slechts invloed op een heel klein deeltje van de mogelijkheden die
software je bieden. Het heeft alleen betrekking op de toegang tot gepubliceerde werken.
Alhoewel dit slechts een heel klein deelgebiedje is van de gigantische softwarewereld, kan
het heel belangrijk blijken. Miljoenen mensen bijvoorbeeld willen DVD's bekijken op hun
computer, maar ze kunnen dit niet met Vrije Software, ze kunnen nooit op legale wijze een
programma verkrijgen dat werkt op een vrij besturingssysteem, ze zullen enkel en alleen
voor deze reden niet-vrije software gaan gebruiken. Dus alhoewel het slechts één van vele
duizenden programma's is, kan dat ene programma in praktijk zeer belangrijk blijken.
</p>
<p>
<span id="software-patents">(<a href="#menu">menu</a>) [Sectie: Softwarepatenten]
</span>
</p>
<p class="indent">
De andere wet die veel Vrije Software, en ook andere software, onmogelijk maakt, is de
octrooiwetgeving, waar ik gisteren een toespraak over hield.
[<a
href="http://mjesec.ffzg.hr/~dpavlin/stallman2006/dangers_of_software_patents_zagreb_08_march_2006.ogg">link naar geluidsbestand</a>].
De octrooiwetgeving vormt een bedreiging voor alle softwareontwikkelaars. De
octrooiwetgeving zorgt ervoor dat je voor de rechtbank gedaagd kan worden enkel en
alleen omdat je een programma schreef. De wetgeving rond auteursrecht kan dat niet. Als
je code schrijft bent uzelf, ofwel uw werkgever eigenaar van de code. Wat betekent dat
niemand anders deze rechten heeft. Dus niemand kan u volgens het auteursrecht
aanklagen voor code die u zelf schreef. Maar de octrooiwetgeving werkt helemaal anders
dan het auteursrecht.
</p>
<p>
[01:20:07]
</p>
<p class="indent">
Patenten gaan over ideeën, technieken, mogelijkheden en methoden - niet over de code
zelf. En als je code schrijft, gebruik je veel verschillende technieken, methoden,
mogelijkheden en ideeën. Eén ervan kan door iemand gepatenteerd zijn. Het kan evengoed
zijn dat vijftig ervan gepatenteerd zijn door vijftig verschillende patenthouders. En zij kunnen
je allemaal bedrijven met een rechtszaak, één na één.
</p>
<p class="indent">
Alle softwareontwikkelaars worden hierdoor bedreigd. De meeste ontwikkelaars
proberen maar één succesvol product te produceren. Wij streven ernaar om al de
behoeften van de gebruikers vrij in te vullen. Wij willen alle software vrij
maken, zodat alle gebruikers, om het even wat kunnen doen, zonder hun vrijheid op te
offeren. Het is ons doel om om mensen Vrije Software te geven, zodat ze elke taak
kunnen vervullen zonder ooit voor te keuze te staan: behoud ik mijn vrijheid, of zal ik
vandaag deze taak met mijn computer uitvoeren.
</p>
<p class="indent">
Dit is eigenlijk een trieste situatie. Het toont aan hoe weinig waarde mensen hechten aan
hun vrijheid. Mensen komen soms in situaties terecht, ze moeten een bepaalde taak
uitvoeren, het is aantrekkelijk, het is uitnodigend, men kan er misschien zelf iets aan
verdienen. Alleen al voor deze redenen zijn mensen bereid hun vrijheid op te offeren.
Het is zo triest.
</p>
<p>
[01:21:50]
</p>
<p class="indent">
Aangezien we niet kunnen verwachten dat alle mensen hun vrijheid volledig naar waarde
weten te schatten zodat ze zeggen &quot;<span style="font-style: italic;">Ik ga deze job
niet doen, want ik vind mijn vrijheid belangrijker dat dan deze taak op de computer
</span>&quot;, is het onze taak om een vrij programma aan te bieden dat de taak
volbrengt. En dan is de keuze eenvoudig. Ze kunnen het niet-vrij programma verwerpen, en
in de plaats het vrije programma gebruiken.
</p>
<p class="indent">
Elke keer er een taak is die niet met Vrije Software kan uitgevoerd worden, hebben we een
groot probleem.
</p>
<p>
<span id="more-legislative-battles">(<a href="#menu"> menu</a>) [Sectie:
Er komen nog juridische veldslagen]</span>
</p>
<p class="indent">
Maar deze twee wetgevingen volstaan nog niet. Er worden dagelijks nieuwe regels in
overweging genomen. Zo is er WIPO, de World
&quot;<span style="font-style: italic;">Intellectual Property</span>&quot; Organisation,
die ontwerpt momenteel een verdrag waardoor het illegaal wordt om ontvangers te
maken voor gecodeerde digitale televisie, die door gebruikers aangepast kunnen worden.
</p>
<p class="indent">
Met andere woorden: voor het eerst is men op het idee gekomen om iets te verbieden,
enkel en alleen omdat het Vrije Software is. Dit toont aan hoe sterk ze onze vrijheid haten.
</p>
<p class="indent">
Vandaag volstaat het niet meer om software te schrijven en daar van te genieten. Natuurlijk
hebben we ook zo'n mensen nodig, en in praktijk zijn er zo ook zeer veel, maar aan de
andere kant moeten we ons ook politiek organiseren, om onze vrijheden te behouden. We
moeten ons verenigd verzetten tegen de veelvuldige campagnes waarmee men steeds
één of andere vrijheid van ons probeert te ontnemen. En de Europese Unie is in het
algemeen heel toegeeflijk geweest om richtlijnen te aanvaarden die de vrijheden van hun
burgers ontnam ten gunste van filmbedrijven en platenmaatschappijen.
</p>
<p>
[01:24:27]
</p>
<p class="indent">
We staan voor een grote veldslag, en het is onmogelijk om te voorspellen of we er als
winnaar zullen uitkomen. Dus zal er gevochten moeten worden. Ik hoop dat jullie ons zullen
steunen in deze strijd.
</p>
<p>
<span id="free-software-and-schools">(<a href="#menu">menu</a>)
[Sectie: Vrije Software en onderwijs]</span>
</p>
<p class="indent">
Het is van levensbelang voor scholen om enkel en alleen Vrije Software te gebruiken.
Waarom? Het is de taak van de scholen om mee te bouwen aan een zelfstandige
samenleving, om mensen op te leiden als onderdeel van een zelfstandige, vrije
samenleving. Studenten aanleren om propriëtaire software te gebruiken is mensen leren
afhankelijk te zijn. U leert uw leerlingen afhankelijk te zijn van enkele machtige bedrijven.
Waardoor u deze bedrijven een nog grotere macht over de samenleving geeft. Als u
mensen daarentegen leert van Vrije Software te gebruiken, stuurt u de hele samenleving
naar een vrijere, meer zelfstandige toekomst. Scholen moeten ermee ophouden
propriëtaire software te onderwijzen.
</p>
<p class="indent">
Er is echter nog een veel sterker agrument voor deze stelling. Een meer essentiële reden.
Ik heb het over de morele opvoeding. Het is de plicht van scholen om jongeren op te
voeden met de wil om goed te doen, hen leren ook anderen in de samenleving te
helpen. Dus zou in elke klas de regel moeten gelden: kinderen, als jullie software mee naar
de klas brengen, moeten jullie die delen met de anderen. Als jullie de software niet delen,
kunnen jullie hem ook niet meebrengen omdat we hier in regel proberen om elkaar te
helpen.
</p>
<p class="indent">
Als een school deze regel aan haar leerlingen wil overbrengen, moet ze deze regel natuurlijk
ook zelf volgen. Zij moet het goede voorbeeld geven. Dus mogen scholen alleen Vrije
Software in de klassen aanbieden.
</p>
<p>
<span id="st-ignucias-and-the-church-of-emacs">(<a href="#menu">menu</a>)
[Sectie: St. IGNUcius en de kerk van Emacs]</span>
</p>
<p class="indent">
Soms beschuldigen mensen mij van een heiliger-dan-de-rest houding. Ik vind dat niet juist.
Als ik iemand tegenkom die niet het onderste uit de kan haalt om vrijheid vooruit te helpen,
ga ik die persoon niet aanvallen. Ik ga die persoon alleen maar aanmoedigen om meer
te doen.
</p>
<p class="indent">
Alhoewel, ik heb eigenlijk wel een wat <span style="font-style:
italic;">heilige</span> uitstraling, om ik een heilige ben. Het is mijn taak om heilig te zijn.
</p>
<p>
[Stallman trekt een gewaad aan, en zet een 16-inch disk op zijn hoofd]
</p>
<p>
[applaus]
</p>
<p class="indent">
Ik ben Sint IGNUcius...
</p>
<p>
[gelach]
</p>
<p class="indent">
... van de Kerk van Emacs. Ik zegen uw computer, mijn kind. Emacs begon als
tekstverwerker, maar werd al snel een levenswijze voor velen, aangezien ze al hun werk
op de computer konden doen zonder ooit Emacs te verlaten, uiteindelijk werd het dan ook
een religie. Vandaag bestaat er een groot schisma tussen twee rivaliserende versies van
Emacs, en hebben we zelfs heiligen. Maar gelukkig geen Goden. In plaats van een God,
aanbidden wij een tekstverwerker.
</p>
<p class="indent">
Om lid te worden van de kerk van Emacs, moet je de geloofsbelijdenis uitspreken, je moet
zeggen: er bestaat geen systeem buiten GNU, en Linux is één van zijn kernels.
</p>
<p>
[gelach]
</p>
<p class="indent">
De Kerk van Emacs heeft enkele voordelen in vergelijking met andere kerken, die ik niet
bij naam wil noemen. Zo is het celibaat bijvoorbeeld geen vereiste om een heilige te
worden in de Kerk van Emacs. Dus als iemand van jullie heilig verklaard wil worden in een
geloofsgemeenschap, moet je ons zeker in overweging nemen. Alhoewel we er op
staan dat u een moreel zuiver leven leidt. Het is uw plicht om elk propriëtair
besturingssysteem, dat zich meester heeft gemaakt van computers onder uw bevoegdheid,
te verdrijven, en te vervangen door een volledig vrij besturingssysteem, waarna je
de computer van volledig Vrije Software kunt voorzien. Als u deze belofte maakt, en er ook
naar leeft, ben ook jij een heilige en krijg ook jij een aureool - als je er nog één kan vinden
want ze worden tegenwoordig niet meer gemaakt.
</p>
<p class="indent">
Soms vragen mensen mij of het een zonde is om de andere tekstverwerker, vi, te gebruiken
in de Kerk van Emacs. Wel, het is waar de vi vi vi de editor van het beest is, maar een
vrije versie van vi gebruiken is geen zonde, het is een vorm penitentie.
</p>
<p>
[gelach]
</p>
<p class="indent">
En soms vragen mensen mij of mijn aureool echt een oude computerschijf is. Dit is geen
computerschijf, dit is mijn aureool. Maar, het is ooit wel een computerschijf geweest.
</p>
<p>
[gelach]
</p>
<p class="indent">
Ik wil jullie bedanken, en ik zal een tijdje jullie vragen beantwoorden.
</p>
<p>
[applaus]
</p>
<p id="q1">
(<a href="#menu">menu</a>)<br />
<span style="font-weight: bold;">V1</span>: Ik zou graag uw mening horen over de
relatie tussen Mono en GNOME.
</p>
<p class="indent">
<span style="font-weight: bold;">Richard Stallman</span>: Mono is een vrije implementatie
van Microsoft's C#-taal. Microsoft heeft zich zelf als onze vijand verklaard en wij weten dat
Microsoft probeert om patenten te verkrijgen voor sommige mogelijkheden van C#. Dus is
het volgens mij gevaarlijk om C# te gebruiken, en zou het dus best gevaarlijk kunnen zijn om
Mono te gebruiken. Mono is een vrije implementatie van een taal die gebruikers gebruiken.
Het is goed om implementaties aan te bieden. We zouden vrije implementaties van alle
talen moeten hebben. Maar al naargelang de gevaren die eraan verbonden zijn, kunnen we
er misschien toch beter niet aan beginnen.
</p>
<p id="q2">
(<a href="#menu">menu</a>)<br />
<span style="font-weight: bold;">V2</span>: Wat is jouw mening over andere licenties,
andere dan de GPL? Zoals bijvoorbeeld BSD-achtige licenties?
</p>
<p class="indent">
<span style="font-weight: bold;">Richard Stallman</span>: Wel, er bestaat niet zoiets als
&quot;<span style="font-style: italic;">BSD-achtige licenties</span>&quot;. Er bestaan
twee BSD licenties, en dat zijn beiden Vrije Softwarelicenties. En er bestaat een groot
verschil tussen beiden. Als u de term &quot;<span style="font-style: italic;">BSD-achtige
</span>&quot; gebruikt, dan negeer je deze verschillen. Wie hier meer over wil weten kan
eens kijken naar <a
href="http://www.gnu.org/philosophy/bsd.html">www.gnu.org/philosophy/bsd.html</a>.
Daar vindt u een uitleg over heel deze zaak.
</p>
<p class="indent">
Wat dan ook, het zijn allebei Vrije Softwarelicenties. Beiden geven je de vier essentiële
vrijheden, waardoor ze principieel allebei ethisch juist zijn.
</p>
<p class="indent">
Eén versie echter heeft belangrijke praktische problemen, de andere niet. Ik overtuigde
Berkley om zijn licentie zo aan te passen dat we verlost waren van deze praktische
problemen. Even terzijde, de reden dat de ontwikkelaars van BSD begonnen zijn met het
vrijmaken van hun code is gedeeltelijk te danken aan mijn bezoek aan hen in 1984 of
1985, omdat ik een gedeelte van hun code wou gebruiken in GNU. Ik vroeg het hen, omdat
men destijds, toen BSD bestond als een versie van Unix, een AT&amp;T broncodelicentie
moest tonen om een copy van BSD te krijgen.
</p>
<p class="indent">
Ik heb hen verteld: jullie schenken al jullie hard labeur, jullie werk, aan een bedrijf. Het is
zelfs niet voor een goed doel, en toch doen jullie schenkingen. Waarom scheiden jullie je
code niet van AT&amp;T's code, op die wijze kunnen jullie je code vrij maken. Ik vroeg dit
omdat ik wist dat bepaalde delen van de code hun werk was, en volgens mij konden we die
zo gebruiken in GNU, zodat we sneller een vrij besturingssysteem zouden hebben.
</p>
<p class="indent">
De website <a href="http://www.gnu.org/">www.gnu.org</a> is de plaats waar je informatie
vindt over GNU en Vrije Software. Er bestaat ook een site <a href="http://fsf.org/">fsf.org
</a> waar je meer informatie vindt over de Free Software Foundation.
</p>
<p id="q3">
(<a href="#menu">menu</a>)<br />
<span style="font-weight: bold;">V3</span>: Als lid van een gemeenschap die software
ontwikkelt, is het een probleem dat sommige gebruikers van die software, het programma
verder ontwikkelen, zonder hun nieuwe broncode beschikbaar te stellen.
</p>
<p class="indent">
<span style="font-weight: bold;">Richard Stallman</span>: Wat doet dat programma?
</p>
<p>
<span style="font-weight: bold;">V3b</span>: Dit programma is een vervanger voor een
MORPG
</p>
<p class="indent">
<span style="font-weight: bold;">Richard Stallman</span>: In principe is er geen probleem
met een gebruiker die een programma aanpast en het voor persoonlijke doeleinden
gebruikt ...
</p>
<p>
<span style="font-weight: bold;">V3c</span>: Maar ze verdelen alleen de uitvoerbare
code.
</p>
<p class="indent">
<span style="font-weight: bold;">Richard Stallman</span>: Oh, wel dan zijn ze in overtreding
met de licentie. Dan moeten de ontwikkelaars met een advocaat gaan praten, en kan je
hen aanklagen.
</p>
<p>
<span style="font-weight: bold;">V3d</span>: Het probleem is dat wij over heel de wereld
verspreid zitten.
</p>
<p class="indent">
<span style="font-weight: bold;">Richard Stallman</span>: Dat is niet noodzakelijk een
probleem. Enkele van de belangrijkste ontwikkelaars bijvoorbeeld zouden beter met een
advocaat gaan praten, dan onder elkaar te praten over de uitzichtloosheid van de situatie.
Ze kunnen bijvoorbeeld contact opnemen met het Software Freedom Centre. Als iets
soortgelijks gebeurt bij de Free Software Foundation, dan zorgen wij ervoor dat ze
zich in regel stellen.
</p>
<p class="indent">
Wij dwingen de GNU General Public Licence krachtig af, en wij hebben onze redenen om
dat te doen. Als mensen de GPL overtreden, betekent dat meestal ook dat er mensen zijn
die hun vrijheid verliezen. Dus om de vrijheid te beschermen, dwingen wij onze licentie af.
Wij gebruiken hetzelfde wapen, meer bepaald het auteursrecht, dat andere mensen
gebruiken om ons onze vrijheid te ontnemen. Aangezien wij deze wetgeving gebruiken om
de vrijheid van de mensen te verdedigen, is het een rechtmatig gebruik.
</p>
<p>
<span style="font-weight: bold;">V3e</span>: Dus met dit wapen, zouden wij de strijd
moeten kunnen aangaan met al die jongeren over heel de wereld?
</p>
<p class="indent">
<span style="font-weight: bold;">Richard Stallman</span>: Dat weet ik niet. Zijn het
allemaal jongeren?
</p>
<p>
<span style="font-weight: bold;">V3f</span>: Het zijn vooral jongeren.
</p>
<p class="indent">
<span style="font-weight: bold;">Richard Stallman</span>: Dan zal het niet
moeilijk zijn.
</p>
<p>
[gelach, applaus]
</p>
<p>
[01:38:46]
</p>
<p id="q4">
(<a href="#menu">menu</a>)<br />
<span style="font-weight: bold;">V4</span>: Er bestaat een wijd verspreid misverstand
over vrijheid nummer drie. Sommige mensen denken dat het verplicht is om al je
aanpassingen te publiceren. Misschien zou het nuttig zijn als je een zin of twee aan je
toespraken toevoegt om dit te verduidelijken.
</p>
<p class="indent">
<span style="font-weight: bold;">Richard Stallman</span>: Dat is juist de reden waarom
ik zeg: de vrijheid om je aanpassing te verdelen, als je dat wenst. Ik zet er de
&quot;<span style="font-style: italic;">als je wenst</span>&quot; juist bij om deze
misvatting recht te zetten. Ik moet gewoon heel veel zeggen, en ik heb niet de tijd om alles
uit te leggen. Ik heb veel zaken moeten overslagen. U heeft gelijk, maar er zijn nog veel
andere misverstanden waar ik het vandaag niet over had. Er zijn er teveel om allemaal
in deze toespraak te behandelen, ik heb er gewoon het maximum uit gehaald. U heeft
gelijk, maar wat kan ik eraan doen?
</p>
<p id="q5">
(<a href="#menu">menu</a>)<br />
<span style="font-weight: bold;">V5</span>: Bevat uw aureool propriëtaire software?
</p>
<p class="indent">
<span style="font-weight: bold;">Richard Stallman</span>: Niet meer. Nu ze vol staat met
vingerafdrukken denk ik niet dat er nog een toestel bestaat dat ze kan lezen.
</p>
<p id="q6">
(<a href="#menu">menu</a>)<br />
<span style="font-weight: bold;">V6</span>: Kan je iets vertellen over de Creative
Commons licenties?
</p>
<p class="indent">
<span style="font-weight: bold;">Richard Stallman</span>: Kijk, het is eigenlijk zinloos om
te praten over de Creative Commons licenties. Het slechte aan de Creative Commons
is het feit dat ze een hele serie licenties maakten die niets gemeenschappelijk hebben. Wie
al de licenties bekijkt en probeert te achterhalen wat de gemeenschappelijke vrijheid achter
al die licenties is, dan is het antwoord: niets.
</p>
<p class="indent">
Dat is een probleem, want de reden waarom ik zo'n initiatief zou ondersteunen is juist het
feit dat het de belangrijke vrijheden erkent. Oorspronkelijk, toen het Creative Commons
project begon, erkenden al zijn licenties een zeker minimum aan vrijheid. Het is ook in mijn
ogen de minimale vrijheid die iedereen zou moeten hebben om het werk te gebruiken voor
kunst en opinie. Dat is de vrijheid om exacte kopieën van het werk te verdelen voor niet
commerciële doeleinden. Dit was, op een bepaald moment, ook volgens mij de minimale
vrijheid die iedereen zou moeten hebben voor om het even welk werk.
</p>
<p class="indent">
Larry Lessig heeft me min of meer overtuigd dat er nog een andere essentiële vrijheid is
die iedereen zou moeten hebben, hij noemt het remix. Dat is de vrijheid om delen van
werken te gebruiken, ze te veranderen en opnieuw samen te voegen, om zo een sterk
gewijzigd werk te maken dat een hele andere boodschap verkondigd. Maar in de VS, wordt
zo iets gerechtvaardigd gebruik genoemd, dus vond ik het niet nodig om daar veel over te
praten.
</p>
<p class="indent">
In elk geval, de oorspronkelijke Creative Commons licenties erkenden allemaal je vrijheid
om het exacte kopieën van het volledige werk te verdelen voor niet commerciële doeleinden.
Later ontwikkelde zo nog andere licenties, die je deze vrijheid niet langer garanderen. Ze
hebben nu zelfs licenties die me helemaal geen vrijheid meer geven, omdat ik in een
ontwikkeld land leef, wat hoogstwaarschijnlijk ook voor jullie geldt.
</p>
<p class="indent">
Om deze reden vind ik deze licenties onaanvaardbaar. Je kan deze licenties niet rechtmatig
gebruiken. Het probleem is dat Creative Commons al de licenties op een hoopje gooit. Ze
moedigen de mensen niet aan om de verschillende licenties één voor één te bekijken en
erover na te denken. Ze maken reclame voor de merknaam &quot;
<span style="font-style: italic;">Creative Commons</span>&quot;.Met als gevolg dat je
veel mensen hoort zeggen: &quot;<span style="font-style: italic;">Laten we hiervoor de
Creative Commons licentie gebruiken</span>&quot;, of &quot;
<span style="font-style: italic;">help alstublieft mee aan ons project, wij gebruiken de
Creative Commons licentie</span>&quot;. Mensen danken dat ze dan substantiële
informatie hebben gegeven, en veel mensen die dat lezen denken ook dat ze substantiële
informatie kregen. in realiteit werd er niets gezegd over welke vrijheden men heeft als
met dat werk gebruikt.
</p>
<p class="indent">
Daarom ondersteun ik Creative Commons helemaal niet. De manier waarop ze het
aanbieden impliceert dat je alles of niets aanvaart. Voor mij betekent dat dus dat ik
er niets van aanvaart.
</p>
<p class="indent">
Ik heb hen ooit gevraagd om het op te splitsen in twee projecten met een verschillende
naam, een ander merk. Dan kon ik het ene project ondersteunen en het andere niet. Ik zou
dat graag doen, als ze het mogelijk maken.
</p>
<p class="indent">
Dit toont aan dat er een fundamenteel filosofisch verschil is tussen de Creative Commons
en de Free Software Movement. Creative Commons is op één of andere manier
geïnspireerd door de Vrije Softwarebeweging, maar is niet gelijk aan de Vrije
Softwarebeweging. De Vrije Softwarebeweging vertrekt vanuit de volgende stelling: dit zijn
de essentiële vrijheden, iedereen zou deze vrijheden moeten hebben, wij gaan er werk van
maken om iedereen deze vrijheden te bezorgen, en ze te verdedigen. Creative Commons
zegt dat helemaal niet. Creative Commons praat over de mogelijkheid voor houders van
een auteursrecht om dat recht zo flexibel mogelijk uit te oefenen. Een volledig verschillende
filosofische richting.
</p>
<p class="indent">
Je moet dan ook niet verbaasd zijn dat zij geen lijst met essentiële vrijheden hebben. In het
begin dacht ik echt dat ze dat wel hadden. Het is waar dat ze dat nooit expliciet hebben
gezegd: &quot;<span style="font-style: italic;">Dit is de vrijheid die we willen verdedigen
</span>&quot;, maar vanuit hun activiteiten leek het wel alsof ze dat deden, ik dacht dat
dat voldoende was. Maar aangezien het niet echt hun bedoeling was, hebben ze hun
activiteiten aangepast, en nu, zelfs zuiver praktisch bekeken, beschermen ze niet langer
de minimale vrijheden, en dat is verschrikkelijk.
</p>
<p>
[01:46:07]
</p>
<p id="q7">
(<a href="#menu">menu</a>)<br />
<span style="font-weight: bold;">V7</span>: Kent u een organisatie die deze benadering
wel ondersteunt - in tegenstelling tot Creative Commons?
</p>
<p class="indent">
<span style="font-weight: bold;">Richard Stallman</span>: Niet echt. Er zijn enkele
&quot;<span style="font-style: italic;">vrije cultuurorganisaties</span>&quot; die
nog iets verder willen gaan, en iedereen aanmoedigen om kunst te
maken die vrij is volgens dezelfde vier vrijheden.
</p>
<p id="q8">
(<a href="#menu">go to menu</a>)<br />
<span style="font-weight: bold;">Q8</span>: zou Vrije Software niet duurder moeten zijn
dan propriëtaire software, aangezien het waardevoller is?
</p>
<p class="indent">
<span style="font-weight: bold;">Richard Stallman</span>: Ik weet niet wat u daarmee
bedoelt, sorry. Als men zich afvraagt of software goedkoop of duur, moet men enkele
onbekende factoren meereken. In de propriëtaire softwarewereld, waar het meestal
verboden is om zelf kopieën's te maken, is er meestal slechts één plaats waar men op een
wettelijke manier aan een kopie kan geraken. Het is dus een zinvolle vraag, maar het
antwoord kan best hetvolgende zijn: vandaag hier zoveel, morgen daar zoveel. Wat dan
weer helemaal geen antwoord is op de vraag.
</p>
<p class="indent">
Maar met Vrije Software, waar mensen vrijheid hebben, staat het iedereen vrij om kopieën
te maken. Er zijn dus vrije veel plaatsen waar je aan je kopie kan geraken, en het staat
iedereen vrij om jou een kopie te geven of je er één te verkopen. Er bestaat dus ook geen
vaste prijs.
</p>
<p class="indent">
Kijk bij Vrije Software gaat het over vrijheid, niet over de prijs. De vraag naar de kostprijs is
secundair. Het staat mensen vrij kopieën te verkopen of weg te geven, en dat komt enkel
en alleen omdat de mensen vrij zijn. De vraag hoeveel het kost is niet mijn zorg.
</p>
<p>
[Einde van de sessie, applaus]
</p>
<h2 id="links-for-further-reading">Links naar extra informatie</h2>
<ul>
<li>
&quot;<a
href="http://www.ifso.ie/documents/rms-2004-05-24.html">The
Dangers of Software Patents&quot;</a>&quot;, by Richard
Stallman (transcript)
</li>
<li>
&quot;<a
href="http://www.gnu.org/philosophy/copyright-and-globalization.html">Copyright
vs. Community in the age of computer networks</a>&quot;, by
Richard Stallman (transcript)
</li>
<li>
&quot;<a href="../projects/gplv3/tokyo-rms-transcript.html">GPLv3 - an
overview of the changes</a>&quot;, by Richard Stallman
(transcript)
</li>
<li>
&quot;<a href="eur5greve.html">De Europese perspectieven en het werk van de FSF
Europa</a>&quot;, door Georg Greve
</li>
</ul>
</body>
</html>