diff --git a/activities/routers/routers.el.xhtml b/activities/routers/routers.el.xhtml new file mode 100644 index 0000000000..dc48bd867f --- /dev/null +++ b/activities/routers/routers.el.xhtml @@ -0,0 +1,86 @@ + + + +
++Θα έπρεπε να είναι αυτονόητο στην κοινωνία που ζούμε να μπορούμε να διαλέγουμε τις συσκευές που θα χρησιμοποιούμε σπίτι μας, όπως μπορούμε να διαλέξουμε ποιο κινητό τηλέφωνο θα αγοράσουμε. Όμως κάποιοι πάροχοι ίντερνετ (Internet Service Providers, ISP) δεν τηρούν αυτή τη συμφωνία, είτε επιβάλλοντας ποια συσκευή (δρομολογητή, router) θα χρησιμοποιούν οι πελάτες τους για να συνδεθούν στο διαδίκτυο, είτε κάνοντας διακρίσεις σε βάρος των χρηστών που επιλέγουν άλλες συσκευές. Αυτή η υπονόμευση της βασικής ελευθερίας της επιλογής μας ονομάζεται "Αδυναμία επιλογής δρομολογητή" και δέχεται σκληρή κριτική από το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα Ελεύθερου Λογισμικού και πολλούς άλλους οργανισμούς, ομάδες και ιδιώτες. Η αδυναμία να επιλέξουμε το δρομολογητή μας δεν είναι ένα θέμα μόνο για ειδήμονες. Μας αφορά όλους. +
+ +Οι δρομολογητές είναι συσκευές που διαχειρίζονται και άλλες λειτουργίες πέρα από το να μας παρέχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο, όπως, για παράδειγμα, ασύρματη σύνδεση (WiFi), μεταφορά φωνής μέσω διαδικτύου (VoIP), τηλεοπτικές ροές (streaming) αλλά και άλλες, πιο τεχνικές λεπτομέρειες όπως το port forwarding, το δυναμικό Χώρο Ονομάτων (dynamic DNS) ή τις υπηρεσίες VPN. Υπό κανονικές συνθήκες, όλες οι διαδικτυακές επικοινωνίες περνούν μέσα από δρομολογητές.
+ +Συχνά, πάροχοι όπως η Telekom, η Vodafone, η Kabeldeutschland και πολλοί άλλοι, διαθέτουν έναν προτεινόμενο δρομολογητή με τα συμβόλαιά τους. Από μία άποψη αυτό δεν είναι κακό, γιατί έτσι οι χρήστες δε χρειάζεται να ψάξουν μόνοι τους για μια κατάλληλη συσκευή. Από την άλλη, θα πρέπει πάντα να υπάρχει η δυνατότητα να μπορεί κανείς να επιλέξει μόνος του ποια συσκευή θέλει να χρησιμοποιήσει, χωρίς να εξαρτάται από τις επιλογές του παρόχου του. Και γιατί είναι αυτό τόσο σημαντικό; Υπαρχουν αρκετοί λόγοι, κάποιοι γενικής και κάποιοι τεχνικής φύσεως.
+ ++ Βασικά +
+ ++ Όταν μιλάμε για Ελεύθερο Λογισμικό, μιλάμε για ελευθερία. Και πιο συγκεκριμένα, για τις τέσσερις ελευθερίες να χρησιμοποιούμε, να + μελετάμε, να μοιραζόμαστε και να βελτιώνουμε το λογισμικό. + Χρησιμοποιώντας ως αναλογία μια συνταγή, μπορεί να γίνει σαφές πώς λειτουργούν αυτές οι ελευθερίες και γιατί είναι σημαντικό ο + πηγαίος κώδικας ενός προγράμματος να είναι διαθέσιμος σε όλους. +
+ ++ Ας υποθέσουμε ότι θέλουμε να μαγειρέψουμε μια σούπα. Έχουμε μπροστά μας τη συνταγή και τα υλικά. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη συνταγή με όποιον τρόπο θέλουμε εμείς: Μπορούμε να τη μαγειρέψουμε σπίτι, για βραδινό, ή στο σπίτι ενός φίλου, μια άλλη στιγμή, στις διακοπές μας, σε μια ξένη χώρα. Αυτή είναι η πρώτη ελευθερία: η χρήση χωρίς περιορισμούς και για οποιονδήποτε σκοπό. +
+ ++ Αν τώρα πάρουμε τη συνταγή, μπορούμε, διαβάζοντας την, να καταλάβουμε ποια υλικά χρειάζονται + για τη σούπα. Αυτό είναι, πάνω κάτω, ο πηγαίος κώδικας ενός προγράμματος. Χωρίς τον πηγαίο κώδικα δε μπορούμε να καταλάβουμε το λογισμικό, ακριβώς όπως δεν μπορούμε να μαγειρέψουμε τη σούπα χωρίς να έχουμε τη λίστα των υλικών. Αυτή είναι η δεύτερη ελευθερία: Χρειάζεται να έχουμε το + δικαίωμα να μελετήσουμε και να καταλάβουμε τον τρόπο με τον οποίο ένα πρόγραμμα λειτουργεί. Δεν έχει νόημα να έχουμε μια έτοιμη σούπα, όπου η σύστασή της δεν είναι σαφής και η συνταγή της διατηρείται κρυφή. +
+ ++ Τώρα, όλοι ξέρουμε πως κάποιες φορές ίσως είναι βαρετό να μαγειρεύουμε μόνοι. Έχουμε όμως το δικαίωμα να καλέσουμε φίλους για βραδινό, να τους πάμε τη σούπα μας όταν μας καλέσουν αυτοί, ή ακόμα και να τους δώσουμε τη συνταγή ώστε να μαγειρεύουν τη σούπα ακόμη κ όταν εμείς λείπουμε. Αυτοί μπορούν, με τη σειρά τους, να αντιγράψουν τη συνταγή και να τη δώσουν σε φίλους τους... Αυτή είναι η τρίτη ελευθερία: + το δικαίωμα να μοιραζόμαστε αντίγραφα του λογισμικού, βοηθώντας άλλους. +
+ ++ Το επόμενο βήμα είναι να καταλάβουμε πως ακόμη και αν η σούπα είναι καλή, θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Στη συνταγή υπάρχει μια συμβουλή: "Προσθέστε μαϊντανό". Αν σε κάποιον δεν αρέσει ο μαϊντανός, μπορεί να δοκιμάσει να τη μαγειρέψει με βασιλικό. Και πράγματι, μπορεί να είναι νοστιμότερη. Και έτσι, παίρνουμε το δικό μας "αντίγραφο" και το τροποποιούμε: Διαγράφουμε το μαϊντανό και τον αντικαθιστούμε με βασιλικό. Όταν ένας φίλος μας ζητήσει τη συνταγή, θα του δώσουμε τη νέα, τη βελτιωμένη. Αυτή είναι η τέταρτη ελεθερία: η ελεθερία να βελτιώσουμε το πρόγραμμα και να διανείμουμε τις βελτιώσεις ώστε όλοι να επωφεληθούν απο αυτές. Από τη στιγμή που έχουμε το δικαίωμα να το κάνουμε αυτό, η σούπα του φίλου μας θα είναι επίσης νοστιμότερη. Μπορεί, ακόμη, να θελήσει κ αυτός να προσθέσει ένα άλλο υλικό, όπως για παράδειγμα κρέμα γάλακτος, τροποποιώντας το δικό του "αντίγραφο". Αυτός ήταν πάντα ο τρόπος που εξελίσσονταν τα πράγματα, από τη μέρα ακόμη που εφευρέθηκε η μαγειρική. Η πρώτη προσπάθεια στο μαγείρεμα σίγουρα δεν περιλάμβανε γαλοπούλα με γέμιση πορτοκάλι και κόκκινό λάχανο, αλλά μάλλον κάτι σε κυνήγι πάνω στη φωτιά. Αν κανένας δεν είχε το δικαίωμα να φανερώσει πώς κάτι μπορεί να γίνει καλύτερο, πολύ πιθανό να τρώγαμε ακόμη κυνήγι με χόρτα ή κάτι τέτοιο. Μη σου τύχει... +
+ ++ Φαίνεται προφανές λοιπόν πως έχουμε το δικαίωμα να χαρίσουμε ή να βελτιώσουμε μια συνταγή για σούπα. Αν ακολουθήσουμε αυτή τη λογική στο λογισμικό, μπορούμε εύκολα να δουμε οτι στην περίπτωση του ιδιοταγούς/κλειστού λογισμικού, δεν μας επιτρέπεται ούτε να το αντιγράψουμε ούτε να το αναδιανείμουμε: είναι παράνομο. Δεν μπορούμε να βοηθήσουμε τους άλλους. +
+ ++ Αν νομίζετε ότι επειδή δεν ξέρετε να προγραμματίζετε αυτές οι ελεθερίες σας είναι άχρηστες, ξανασκεφτείτε το: ακόμη και αν δε μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας, αυτές οι ελευθερίες δίνουν τη δυνατότητα σε αυτούς που μπορούν να προγραμματίζουν καλύτερα από εσάς, να λύσουν το πρόβλημα για εσάς. Όμως, χωρίς τον πηγαίο κώδικα, αυτό παραμένει ανέφικτο. +
+ +This explanation also exists in video format, at the Free Knowledge Show (Show des freien Wissens) (430 MB, OGV, in German) +
+ + +